خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید علی نقی فیض السلام)  >  در خوش ظاهرى و بدى باطن ( حکمت شماره 268 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

268.وَ قَالَ (علیه السلام) :اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَحْسُنَ فِی لَامِعَةِ الْعُيُونِ عَلَانِيَتِی وَ تَقْبُحَ فِیمَا أُبْطِنُ لَكَ سَرِیرَتِی مُحَافِظاً عَلَى رِئَاءِ النَّاسِ مِنْ نَفْسِی بِجَمِیعِ مَا أَنْتَ مُطَّلِعٌ عَلَيْهِ مِنِّی فَأُبْدِيَ لِلنَّاسِ حُسْنَ ظَاهِرِی وَ أُفْضِيَ إِلَيْكَ بِسُوءِ عَمَلِی تَقَرُّباً إِلَى عِبَادِكَ وَ تَبَاعُداً مِنْ مَرْضَاتِكَ .


متن فارسی

امام علیه السّلام (در خوش ظاهرى و بدى باطن) فرموده است :
1-  بار خدایا پناه مى برم بتو از

ص1222

اینكه در پیش چشمها (ى مردم) ظاهر من نیكو و باطن من در آنچه پنهان مى دارم نزد تو زشت باشد در حالیكه حفظ كنم خود را نزد مردم به ریاء و خودنمایى به همه آنچه تو از من بآن آگاهى پس بمردم خوش ظاهر جلوه كنم و بد كرداریم را بسوى تو آرم كه در نتیجه به بندگانت نزدیك و از خوشنودیها (و رحمتها) یت دور گردم.

قبلی بعدی