دومين شخصي که در خراسان به تبليغ و ترويج نهج ‏البلاغه مشغول شد و آن را بصورت درسي درآورد و در مجالس و محافل علمي آن را قرائت مي‏کرد حسن بن يعقوب فرزند همان يعقوب بن احمد نيشابوري بود که شرح مختصري زا پدرش ذکر شد.
اين حسن نهج ‏البلاغه را از پدرش استماع کرده وبراي شاگردانش در مجالس حديث نقل مي‏کرد و اجازه روايت آن را به شاگردان مي‏داد، علي بن زيد بيهقي در کتاب معارج نهج البلاغه، درباره حسن بن يعقوب نيشابوري گويد:
پدرم نهج‏البلاغه را از حسن بن يعقوب فرا گرفت و اجازه نقل آن را دريافت کرد، و من هم از پدرم روايت مي‏کنم، و نهج ‏البلاغه را نزد پدرم خواندم، حسن بن يعقوب نيز مانند پدرش چند بيت درباره نهج ‏البلاغه گفته که ذيلا آن‏ها را نقل مي‏کنيم:
نهج ‏البلاغه روض جاده درر
نهج ‏البلاغه درج ضمنه درر
نهج ‏البلاغه و شي حا که صنع
من دون موشيه الترقوب و الحبر
او جونه ملئت عطرا اذا فتحت
خيشو مها فغمت ريح لها ذفر
صدقتکم سادتي و الصدق من عادتي
و هذه شيمه ما عابها بشر
صلي الا له علي بحر او اذيه‏
رمت به نحوها مالا لاالقمر
نگارنده گويد: از اين پدر و پسر که در خراسان قرن پنجم و ششم به ترويج و تبليغ نهج ‏البلاغه پرداختند و اين کتاب مقدس را به حوزه ‏هاي علمي و تدريس و تحقيق آوردند، و از معاندان و حسودان نهراسيدند، هيچ ترجمه و شرح حالي در تذکره ‏ها و کتب رجال نيامده است.
تنها ماخذي که از آن‏ها در دست مي‏باشد شرح نهج ‏البلاغه علي بن زيد ابوالحسن بيهقي مي‏ باشد، که شارح از آن دو نفر به عنوان شيخ خود ياد مي‏کند، و شيخ آغا بزرگ طهراني رضوان الله عليه نيز در طبقات اعلام شيعه قرن پنجم و ششم گفته علي بن زيد را نقل مي‏کند و معلوم است که در جائي ديگر ذکري از آن‏ها نيست، البته ياقوت در معجم الادباء از يعقوب بن احمد بطور اختصار نام برده است.

 منبع : عزيز الله عطاردي؛ علماي خراسان و نهج البلاغه؛ص 10.