اى مردم، بايد خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كيفر ، ترسان بنگرد ، زيرا كسى كه رفاه و گشايش را زمينة گرفتار شدن خويش نداند ، پس خود را از حوادث ترسناك ايمن مى پندارد و آن كس كه تنگدستى را آزمايش الهى نداند پاداشى را كه اميدى به آن بود از دست خواهد
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  به مصلقة ابن هبیره شیبانی ( نامه شماره 43 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

43 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى مصقلة بن هبيرة الشيباني و هو عامله على أردشيرخرة

(1)بَلَغَنِي عَنْكَ أَمْرٌ إِنْ كُنْتَ فَعَلْتَهُ فَقَدْ أَسْخَطْتَ إِلَهَكَ وَ عَصَيْتَ إِمَامَكَ

 (2)أَنَّكَ تَقْسِمُ فَيْ‏ءَ الْمُسْلِمِينَ الَّذِي حَازَتْهُ رِمَاحُهُمْ وَ خُيُولُهُمْ وَ أُرِيقَتْ عَلَيْهِ دِمَاؤُهُمْ

(3)فِيمَنِ اعْتَامَكَ مِنْ أَعْرَابِ قَوْمِكَ

(4)فَوَالَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ

(5)لَئِنْ كَانَ ذَلِكَ حَقّاً لَتَجِدَنَّ لَكَ عَلَيَّ هَوَاناً وَ لَتَخِفَّنَّ عِنْدِي مِيزَاناً

 (6)فَلَا تَسْتَهِنْ بِحَقِّ رَبِّكَ وَ لَا تُصْلِحْ دُنْيَاكَ بِمَحْقِ دِينِكَ فَتَكُونَ مِنَ الْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا

(7)أَلَا وَ إِنَّ حَقَّ مَنْ قِبَلَكَ وَ قِبَلَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ فِي قِسْمَةِ هَذَا الْفَيْ‏ءِ سَوَاءٌ

(8)يَرِدُونَ عِنْدِي عَلَيْهِ وَ يَصْدُرُونَ عَنْهُ‏.


متن فارسی

از نامه های آن حضرت است به مصلقة ابن هبیره شیبانی که در اردشیر خره از طرف حضرت حاکم بود.

(1)از تو خبر کاری به من رسیده که اگر آن را انجام داده باشی پروردگارت را به خشم آورده و اما مخود را غضبناک کرده ای.

(2)این که تو قسمت می کنی غنیمت مسلمانان را که نیزه ها و اسبان آنها جمع نموده، و خون آنها در راه ریخته شده است.

(3)به کسانی که ترا انتخاب کرده اند از اعراب قوم خودت.

(4)سوگند بخدائی که دانه را شکافت و جانرا آفرید.

(5)اگر این خبر حق باشد خود را نزد من خوار درمی یابی و میزان ارزش تو نزد من سبک خواهد بود.

(6)پس حق پروردگارت را خوار و بی اعتنا مگیر، و دنیای خود را با محو وباطل نمودن دین خود اصلاح مکن، پس از کسانی می باشی که در مقام عمل زیانکارترند.

(7)آگاه باش که حق کسانی که نزد تو هستند و نزد ما هستند در تقسیم این مال و غنیمت یکسان و برابر است.

(8)به سر آن- برای استفاده- نزد من می آیند و-پس از استفاده-برمیگردند.

قبلی بعدی