اى مردم، بايد خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كيفر ، ترسان بنگرد ، زيرا كسى كه رفاه و گشايش را زمينة گرفتار شدن خويش نداند ، پس خود را از حوادث ترسناك ايمن مى پندارد و آن كس كه تنگدستى را آزمايش الهى نداند پاداشى را كه اميدى به آن بود از دست خواهد
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  به عبداللّه بن زَمَعه ( خطبه شماره 223 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

223.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ  كَلَّمَ بِهِ عَبْدَ اللّهِ بْنَ زَمَعَةَ وَ هُوَ مِنْ شيعَتِهِ، وَ ذلِكَ اَنَّهُ قَدِمَ عَلَيْهِ فى خِلافَتِهِ يَطْلُبُ مِنْهُ مالاً؛ فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

  1. اِنَّ هذَا الْمالَ لَيْسَ لى وَ لا لَكَ، وَ اِنَّما هُوَ فَىْءٌ لِلْمُسْلِمينَ وَ جَلْبُ اَسْيافِهِمْ.
  2.  فَاِنْ شَرِكْتَهُمْ فى حَرْبِهِمْ كانَ لَكَ مِثْلُ حَظِّهِمْ، وَ اِلاّ فَجَناةُ اَيْديهِمْ لا تَكُونُ لِغَيْرِ اَفْواهِهِمْ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است به عبداللّه بن زَمَعه که از شیعیان بود و در ایام حکومت آن جناب به محضرش آمد و درخـواسـت مـالـى کـرد، فـرمـود:

  1. قطعاً این مال نه از من است نه از تو، بلکه غنیمت ملّت اسلام و اندوخته ایشان و نتیجه شمشیر آنان در جبهه هاست.
  2.  اگر با آنان در جهادشان شریک بودى، تو را هم نصیبى همچون آنان است، وگرنـه محصـول زحمـت آنـان بـراى دهـان دیگـران نیـست.
قبلی بعدی