شرح و ترجمه نهج البلاغه امام امیرمؤمنان است که بر اساس عهدی که شارح برای حل مشکل خود با خدا، بسته بوده نوشته است.
شرح و ترجمه نهج البلاغه امام امیرمؤمنان است که بر اساس عهدی که شارح برای حل مشکل خود با خدا، بسته بوده نوشته است. او در این شرح کوشیده تا مطالب نهج البلاغه را با عرضه به آیات قرآن بررسی کند و همزمان، هم شرح نهج البلاغه و هم تفسیر قرآن عرضه نماید. وی با بهره گیری از آیات قرآن و شرح ابن ابی الحدید با متن قرار دادن نسخه صبحی صالح و با احتراز از ذکر اختلاف نسخه ها به شرح سخنان امیر مؤمنان پرداخته است؛ به گونه ای که متن آیات در شرح به کار گرفته نشده و از مضمون و محتوای آنها استفاده شده و متن عربی در پاورقی آورده شده است.
در این شرح و ترجمه که بیشتر به مفاهیم اخلاقی تکیه شده، به صورت، فراز به فراز انجام شده و پس از ترجمه هر بخشی، توضیحاتی در باره مباحث مطرح در متن، آورده شده که گاهی تا چند برابر ترجمه است.
شارح تا جایی که میسر بوده، عبارت ها را ساده و روان نوشته تا شرحی همگانی فراهم آورد و به باور او، آنها را به خانه ها و زندگی مردم ببرد. برای هر بخشی، اعم از ترجمه و شرح، عنوانی به مناسبت انتخاب کرده و از این جهت کمکی به خوانندگان است تا مطالب مورد نظر را راحت تر بیابند.
در آغاز کتاب، شرح حال شارح به اختصار بیان شده و وی طی مقدمه ای در باره ارتباط دین و سیاست و شخصیت امام علی و سیره سیاسی آن حضرت، بحث کرده است.
از این مترجم ترجمه مختصر دیگری نیز بر نهج البلاغه چاپ و منتشر شده است.
منبع: کتاب شناسی توصیفی اهل بیت(ع) ص ۳۹۳ ـ ۳۹۴
