در این مجموعه به تأثیر معارف نهج البلاغه و پند و اندرزهای امام علی(علیه السلام) در ادبیات فارسی، به ویژه ادبیات منظوم پرداخته شده است.
در این مجموعه به تأثیر معارف نهج البلاغه و پند و اندرزهای امام علی(علیه السلام) در ادبیات فارسی، به ویژه ادبیات منظوم پرداخته شده است. مؤلف با بررسی اشعار شاعران بلند آوازه ای چون فردوسی، مولوی، حافظ، سعدی، سنایی، عطار، ناصر خسرو، بسطامی، فیض کاشانی، اقبال لاهوری، دهخدا و امام خمینی، اثرپذیری این سخن سرایان را از کلمات گهربار امیر مؤمنان در دو بخش قالبی و مضمونی تشریح کرده است.
وی ابتدا به فرازی از سخنان امیر مؤمنان در نهج البلاغه اشاره می کند و سپس، ابیاتی از سخن سرایان ادب فارسی را ذکر نموده و نشان می دهد که چگونه این ناموران شعر پارسی، در قالب اشاره، اقتباس، استعاره، تضمین، ترجمه و تلمیح از قالب و محتوای معارف نهج البلاغه سیراب شده اند و غنای شعر خود را دو چندان کرده اند.
نویسنده، در پایان به فهرست موضوعی مدخل هایی پرداخته که شاعران یاد شده از کلمات علی(علیه السلام) اقتباس کرده اند و نشانی خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار را نیز، در کنار آن ذکر کرده است. این مدخل ها که افزون بر صدها موضوع می شود، در باره مسائل اعتقادی، اخلاقی، سیاسی، پند و اندرز، دنیا و آخرت، فضایل و مناقب اهل بیت(علیه السلام)، بعثت پیامبر، آموزش و پرورش، تواضع و فروتنی، دستگیری از تهیدستان عبرت از روزگار و مقام و منزلت علی(علیه السلام) است.
منبع: کتاب شناسی توصیفی اهل بیت(علیه السلام)، ص ۳۳۲ ـ ۳۳۳
