بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  روش نبرد ( حکمت شماره 9 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

9: و [منه‏] في حديثه (علیه السلام):(1)كُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ اتَّقَيْنَا بِرسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)فَلَمْ يَكُنْ أَحَدٌ مِنَّا أَقْرَبَ إِلَى الْعَدُوِّ مِنْهُ‏.

(2)[ [قال‏] و معنى ذلك أنه إذا عظم الخوف من العدو و اشتد عضاض الحرب فزع المسلمون إلى قتال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)بنفسه فينزل الله [تعالى النصر عليهم‏] عليهم النصر به و يأمنون [ما] مما كانوا يخافونه بمكانه.

(3)و قوله إذا احمر البأس كناية عن اشتداد الأمر و قد قيل في ذلك أقوال أحسنها أنه شبه حمي الحرب بالنار التي تجمع الحرارة و الحمرة بفعلها و لونها

(4)و مما يقوي ذلك قول [الرسول‏] رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)و قد رأى مجتلد الناس يوم حنين و هي حرب هوازن الآن حمي الوطيس- [و الوطيس‏] فالوطيس مستوقد النار

(5)فشبه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)ما استحر من جلاد القوم باحتدام النار و شدة التهابها]

(6)انقضى هذا الفصل و رجعنا إلى سنن الغرض الأول في هذا الباب‏


متن فارسی

در حدیث آن حضرت هست: (1)چون ترس و کارزار شدت می یافت خود را به وسیله رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم حفظ می کردیم و به او پناه می بردیم،و کسی از ما به دشمن از او نزدیکتر نبود.
(2)معنی این سخن این است :هنگامی که ترس از دشمن زیاد می شد و گزیدن جنگ زیاد  شدت می یافت مسلمانان به کارزار خود رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) پناه می برندند، پس خدا نصرت خود را به ایشان نازل می نمود، و مسلمانان به برکت وجود او از آنچه می ترسیدند ایمن می شدند. 

(3)فرمایش حضرت: اذا احمر البأس: کنایه است از شدت یافتن کار، و در این باره سخنان زیبا گفته-اند:حضرت گرم کردن جنگ را تشبیه نموده به آتشی که حرارت و سرخی را با عمل و رنگش جمع می کند.

(4)و از چیزهایی که این معنی را تأیید می کند سخن رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است که روز حنین که جنگ با قبیله هوازن بود چون شمشیر زدن مردم را دید فرمود: الان حمیّ الوطیس: حالا تنور داغ شد، وطیس: محل روشن نمودن آتش است.

(5)پس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شدت یافتن زد و خورد قوم را تشبیه نموده به روشن شدن آتش و شدت یافن شعله وری آن.

(6)این فصل به پایان یافت، برمی گردیم به روش هدف اول در این باب.

قبلی