از نافرمانى خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است، داورى مى كند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید علی نقی فیض السلام)  >  در باره سخن ( حکمت شماره 373 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

373.وَ قَالَ (علیه السلام) :الْكَلَامُ فِی وِثَاقِكَ مَا لَمْ تَتَكَلَّمْ بِهِ فَإِذَا تَكَلَّمْتَ بِهِ صِرْتَ فِی وِثَاقِهِ فَاخْزُنْ لِسَانَكَ كَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَكَ وَ
 

«1268»

وَرِقَكَ فَرُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً وَ جَلَبَتْ نِقْمَةً .

 


متن فارسی

ص1268

 امام علیه السّلام (در باره سخن) فرموده است :
1-سخن در قید و بند تو مى باشد تا آنرا نگفته اى و چون به زبان آوردى تو در بند آن هستى (پیشتر تو بر آن مسلّط بودى و اكنون آن بر تو چه سود رساند چه زیان) 2-  پس زبانت را (در خزینه دهان) نگاه دار چنانكه طلا و نقره را در خزینه مى نهى كه بسا یك كلمه نعمتى را از دست مى دهد و عذاب و گرفتارى پیش مى آورد (بنا بر این باید پرگوئى نكرده پیش از اندیشه سخن نگفت).

قبلی بعدی