متن عربی

56-  و من وصية له ( عليه السلام ) وصى بها شريح بن هانئ لما جعله على مقدمته إلى الشام :
اتَّقِ اللَّهَ فِي كُلِّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ وَ خَفْ عَلَى نَفْسِكَ الدُّنْيَا الْغَرُورَ وَ لَا تَأْمَنْهَا عَلَى حَالٍ وَ اعْلَمْ أَنَّكَ إِنْ لَمْ تَرْدَعْ نَفْسَكَ عَنْ كَثِيرٍ مِمَّا تُحِبُّ مَخَافَةَ مَكْرُوهٍ سَمَتْ بِكَ الْأَهْوَاءُ إِلَى كَثِيرٍ مِنَ الضَّرَرِ فَكُنْ لِنَفْسِكَ مَانِعاً رَادِعاً وَ لِنَزْوَتِكَ عِنْدَ الْحَفِيظَةِ وَاقِماً قَامِعاً .

متن فارسی

و از وصيت آن حضرت است به شريح پسر هانى چون او را امير دسته مقدم لشكر خود به شام قرار داد

در هر بام و شام از خدا بترس، و از فريب دنيا بر خود بيم دار، و هيچ گاه دنيا را امين مشمار، و بدان كه اگر خود را باز ندارى، از بسيار آنچه دوست مى دارى به خاطر آنچه ناخوش و زشت مى شمارى هوسها تو را بدين سو و آن سو كشاند و زيانهاى بسيار به تو رساند پس نفست را باز دار و در پى هوس رفتنش مگذار و چون خشمت سركشد خردش ساز و بكوبش و برانداز.