نهج البلاغه موضوعی دانلود نسخه اندروید نرم افزار نهج البلاغه کتاب شناسی موسسات و مراکز گالری تصاویر
دعوت كنندة بى عمل، چون تير انداز بدون كمان است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت
شناخت شناسی
معارف نهج البلاغه
مقالات
دانستنی های نهج البلاغه
معرفی منابع مکتوب

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  اجل قطعی، حافظ انسان ( حکمت شماره 298 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید
451
- غلبۀ تقدیر خدا بر تدبیر...
459
- برقرار شدن دین
466
- ارزش عفت و پاکدامنى
452
- حلم و درنگ، نتیجۀ بلندنظری
460
- خبر از آینده‌ای نامطلوب
467
- ارزش قناعت
453
- غیبت، تلاش افراد ضعیف
461
- نکوهش افراط و تفريط در...
468
- سختگیری نکردن در گرفتن...
454
- شیفتگی از مدح و ثنای مردم
462
- معنای توحید و عدل
469
- بدترین گناهان
455
- خلقت دنیا برای آخرت
463
- نکوهش سکوت و سخن بیجا
470
- مسئولیت علما در تعلیم علم
456
- نابودی حکومت بنی امیه
464
- دعاى باران
471
- نکوهش دوستان پر توقع
457
- یاری اسلام توسط انصار
465
- ناپسندی زینت در هنگام مصیبت
472
- عامل زوال دوستی
458
- چشم، ابزار هشیاری
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

298.وَ قَالَ(عليه السلام ):كَفَى بِالْأَجَلِ حَارِساً.

متن فارسی

و فرمود (علیه السلام): مدت مقرر عمر، نگهبانى را كافى است.

قبلی بعدی
© Copyright 2004-2017 All rights are Reseved to Aalulbayt Global Information Center