بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  نهج البلاغه موضوعی  >  رذایل اخلاقی  >  انسان دروغگو و فاسق

انسان دروغگو و فاسق

1938. جایگاه راستگو و دروغگو

جانبوا الکذب؛ فانه مجانب للایمان، الصادق علی شفا منجاه و کرامه، و الکاذب علی شرف مهواه و مهانه.

از دروغگویی برکنار باشید که از ایمان فاصله دارد، راستگو در ساحل نجات و بزرگواری است و دروغگو در لبه پرتگاه هلاکت و پستی است. ( خطبه 86)


1939. تشبیه دروغگو به سراب

یا بنی! ایاک و مصادقه الکذاب، فانه کالسراب: یقرب علیک البعید، و یبعد علیک القریب.

(پسر جانم!) از دوستی با دروغ پرداز دوری کن که او چون سراب است، دور را در نظر تو نزدیک و نزدیک را دور نشان می دهد. ( حکمت 38)


1940. پیوستن به اهل صدق

یا مالک! و الصق باهل الورع و الصدق

(ای مالک!) به اهل ورع و صدق و راستی بپیوندد. ( نامه 53)


1941. بدترین گفتار

شر القول الکذب.

بدترین گفتار دروغگویی است. ( خطبه 84)


1942. عاقبت مخالفت با شخص خیرخواه

ان معصیه الناصح الشفیق العالم المجرب تورث الحسره، و تعقب الندامه.

همانا نافرمانی و سرپیچی از نصیحت ناصح مهربان و عالم تجربه دیده موجب حسرت گردد و پشیمانی به دنبال می آورد. ( خطبه 35)


1943. آلوده شدن به دروغگویی

لا تحدث الناس بکل ما سمعت به، فکفی بذلک کذبا.

هر چه را شنیدی برای مردم حکایت مکن، که همین برای آلودگی به دروغگویی کافی است. ( نامه 69)


1944. راستگویی امام (علیه السلام)

و الله ما کتمت و شمه، و لا کذبت کذبه.

به خدا سوگند، کلمه ای را نهان نداشتم دروغی هم بر زبان نراندم. ( خطبه 16)


1945. چون مرده در بین زندگان

و آخر فد تسمی عالما و لیس به، فاقتبس جهائل من جهال، و اضالیل من ضلال فالصوره صوره انسان، و القلب قلب حیوان، لا یعرف باب الهدی فیتبعه، و لا باب العمی فیصد عنه. و ذلک میت الاحیاء.

انسانی دیگر نیز وجود دارد که نام عالم به خود گرفته و عالم نیست (این نابخرد) نادانی هایی را از نادانان و گمراهی هایی را از گمراهان کسب کرده است. صورتش صورت انسانی است، ولی قلبی چون قلب حیوانی در درونش است. این نابکار در ورودی رشد و هدایت را نمی شناسد، (که از آن وارد شود) و از رشد و هدایت پیروی نماید. نیز (این انسان ها) در ورودی نابینایی را نمی داند تا از ورود به آن امتناع بورزد و اوست مرده ای در میان زندگان. ( خطبه 87)


1946. فریب دروغگویی ها

این تذهب بکم المذاهب، و تتیه بکم الغیاهب، و تخدعکم الکواذب؟

(ای مردم)! این راه های مختلف شما را به کجا می برد؟و تاریکی ها در کدامین بیابان ها سرگردانتان می سازد؟و دروغ ها چگونه شما را می فریبد؟ ( خطبه 108)