متن عربی
132.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ یَعِظُ فِیْها وَ یُزَهِّدُ فی الدُّنْیا
حمد اللّه
- نَحْمَدُهُ عَلَى مَا أَخَذَ وَ أَعْطَى،
- وَ عَلَى مَا أَبْلَى وَ ابْتَلَى.
- الْبَاطِنُ لِکُلِّ خَفِیَّةٍ،
- وَ الْحَاضِرُ لِکُلِّ سَرِیرَةٍ.
- العَالِمُ بِمَا تُکِنُّ الصُّدُورُ، وَ مَا تَخُونُ الْعُیُونُ.
- وَ نَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ غَیْرُهُ،
- وَ أَنَّ مُحَمَّداً نَجِیبُهُ [نَجِیُّهُ] وَ بَعِیثُهُ شَهَادَةً یُوَافِقُ فِیهَا السِّرُّ الْاِعْلاَنَ، وَ الْقَلْبُ اللِّسَانَ.
عِظَةُ النّاسِ - و منهَا: فَإِنَّهُ وَ اللّهِ الْجِدُّ لا اللَّعِبُ، وَ الْحَقُّ لا الْکَذِبُ.
- وَ مَا هُوَ إِلَّا الْمَوْتُ أَسْمَعَ دَاعِیهِ، وَ أَعْجَلَ حَادِیهِ.
- فَلا یَغُرَّنَّکَ سَوَادُ النَّاسِ مِنْ نَفْسِکَ،
- وَ قَدْ رَأَیْتَ مَنْ کَانَ قَبْلَکَ مِمَّنْ جَمَعَ الْمَالَ وَ حَذِرَ الْاِقْلاَلَ،
- وَ أَمِنَ الْعَوَاقِبَ طُولَ أَمَلٍ
- وَ اسْتِبْعَادَ أَجَلٍ کَیْفَ نَزَلَ بِهِ الْمَوْتُ فَأَزْعَجَهُ عَنْ وَطَنِهِ،
- وَ أَخَذَهُ مِنْ مَأْمَنِهِ، مَحْمُولاً عَلَى أَعْوَادِ الْمَنَایَا،
- یَتَعَاطَى بِهِ الرِّجَالُ الرِّجَالَ،
- حَمْلاً عَلَى الْمَنَاکِبِ، وَ إِمْسَاکاً بِالْاَنَامِلِ.
- أَمَا رَأَیْتُمُ الَّذِینَ یَأْمُلُونَ بَعِیداً،
- وَ یَبْنُونَ مَشِیداً، وَ یَجْمَعُونَ کَثِیراً!
- کَیْفَ أَصْبَحَتْ بُیُوتُهُمْ قُبُوراً، وَ مَا جَمَعُوا بُوراً؛
- وَ صَارتْ أَمْوَالُهُمْ لِلْوَارِثِینَ، وَ أَزْوَاجُهُمْ لِقَوْمٍ آخَرِینَ؛
- لا فِی حَسَنَةٍ یَزِیدُونَ، وَ لا مِنْ سَیِّئَةٍ یَسْتَعْتِبُونَ!
- فَمَنْ أَشْعَرَ التَّقْوَى قَلْبَهُ،
- بَرَّزَ مَهَلُهُ، وَ فَازَ عَمَلُهُ.
- فَاهْتَبِلُوا هَبَلَهَا، وَ اعْمَلُوا لِلْجَنَّةِ عَمَلَهَا:
- فَإِنَّ الدُّنْیَا لَمْ تُخْلَقْ لَکُمْ دَارَ مُقَامٍ،
- بَلْ خُلِقَتْ لَکُمْ مَجَازاً، لِتَزَوَّدُوا مِنْهَا الْاَعْمَالَ إِلَى دَارِ الْقَرَارِ.
- فَکُونُوا مِنْهَا عَلَى أَوْفَازٍ.
- وَ قَرِّبُوا الظُّهُورَ لِلزِّیَالِ.
متن فارسی
132.از خطبه هاى آن حضرت است درباره پند و اندرز وتشویق به بى اعتنایى به زرق و برق دنیا
- (حمد و ثناى الهى)ستایش مى کنیم او را براى آنچه گرفته و بخشیده،
- و براى نعمت هایى که عطا کرده و آزمون هایى که (به وسیله مشکلات) مقرّر داشته است.
- همان کسى که نزد هر چیز مخفى حاضر است (و از آن آگاهى دارد)
- و در درون (جان ها) حضور دارد
- و از آنچه سینه ها در خود پنهان داشته اند و از خیانت چشم ها باخبر است
- و گواهى مى دهیم که معبودى جز او نیست
- و محمّد (صلی الله علیه و آله) برگزیده و فرستاده اوست، گواهى و شهادتى که درون و برون، و قلب و زبان در آن هماهنگ باشد.
اندرز به مردم - یاد مرگ و عبرت از زندگى پیشینیان: به خدا سوگند! این را که مى گویم جدّى است نه شوخى، واقعیت است نه دروغ،
- وآن این که چیزى جز مرگ (در پایان کار) نیست (همان مرگى که) منادى اش بانگ خود را به گوش (همگان) رسانده و ساربانش با آواز حدى (همه را) به سرعت پیش مى برد،
- حال که چنین است انبوه زندگان، تو را فریب ندهند و از خود غافل نسازند،
- با این که افرادى را پیش از خود به چشم دیدى، کسانى که ثروت ها جمع آورى کردند و از فقر و بیچارگى پرهیز داشتند
- و بر اثر آرزوهاى طولانى و دور شمردن اجل، خود را در امان دانستند،
- دیدى مرگ چه سان بر آن ها فرود آمد و آنان را از وطنشان بیرون راند
- و از جایگاه امنشان برگرفت؟ این در حالى بود که آن ها را بر چوبه هاى مرگ (و تابوت) حمل مى کردند
- و مردان، آن ها را دست به دست بر دوش مى بردند
- و با سرانگشتان نگاه مى داشتند (گویى از گرفتن تابوت آن ها با تمام دست خود نفرت و وحشت داشتند)
- آیا ندیدید کسانى را که آرزوهاى دراز داشتند
- و کاخ هاى (رفیع و) استوار بنا کردند و اموال فراوانى گرد آوردند،
- چگونه خانه هایشان گورستان شد و آنچه جمع کرده بودند بر باد رفت (و از چنگشان خارج گشت)؟
- اموالشان به دست وارثان افتاد و همسرانشان در اختیار دیگران قرار گرفتند
- (و از همه اسفناک تر این که) نه مى توانند چیزى بر حسناتشان بیفزایند و نه از گناهان خود توبه کنند!
- توشه آخرت: هر کس تقوا را در کانون قلب خویش قرار دهد
- کارهاى نیک او ظاهر مى شود، و عملش به پیروزى مى رسد،
- پس براى تحصیل تقوا فرصت را غنیمت شمرید، و براى بهشت (جاویدان) عمل شایسته آن را انجام دهید،
- (بدانید) دنیا به عنوان اقامتگاه همیشگى شما خلق نشده،
- بلکه به عنوان گذرگاه شما آفریده شده است تا از آن، زاد و توشه اعمال صالح براى سراى جاودانى برگیرید،
- اکنون که چنین است به سرعت آماده کوچ کردن از آن شوید
- و مرکب ها را براى ترک دنیا آماده کنید!
