سينه خردمند صندوق راز اوست و خوشرويى وسيله دوست يابى ، و شكيبايى ، گورستان پوشاننده عيب هاست . و يا فرمود : پرسش كردن وسيله پوشاندن عيب هاست ، و انسان از خود راضى ، دشمنان او فراوانند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  مؤمن و منافق ( حکمت شماره 45 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

45. و قال (علیه السلام):

  1. لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هذَا عَلَى أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی؛
  2. وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی.
  3. وَ ذَلِکَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْاُمِّیِّ (صلی الله علیه و آله)؛ أَنَّهُ قَالَ:
  4. یَا عَلِیُّ، لا یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ وَ لا یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. اگر با شمشیرم بر بُن بینى مؤمن بزنم که مرا دشمن بدارد دشمن نخواهد داشت!
  2. و اگر تمام دنیا را در برابر منافق بریزم که مرا دوست بدارد دوست نمى دارد!
  3. چرا که مقدر شده و بر زبان پیامبر درس نخوانده (صلی الله علیه و آله) جارى شده که فرمود:
  4. اى على! هیچ مؤمنى تو را دشمن نمى دارد و هیچ منافقى تو را دوست نخواهد داشت!
قبلی