(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  عاقبت کوفه ( خطبه شماره 47 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

47.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام  فی ذکر الکوفة

  1. کَأَنِّی بِکِ یَاکُوفَةُ تُمَدِّینَ مَدَّ الْاَدِیمِ الْعُکَاظِیِّ،
  2.  تُعْرَکِینَ بِالنَّوَازِلِ،
  3.  وَ تُرْکَبِینَ بِالزَّلازِلِ،
  4. وَ إِنِّی لَأَعْلَمُ أَنَّهُ مَا أَرَادَ بِکِ جَبَّارٌ سُوءاً إلّا ابْتَلاَهُ اللّهُ بِشَاغِلٍ،
  5.  وَ رَمَاهُ بِقاتِلٍ.

متن فارسی

 

47.از خطبه هاى آن حضرت است   درباره کوفه

  1. پیشگویى از آینده کوفه: اى کوفه! گویا تو را مى نگرم که همانند چرم هاى بازار عکاظ، کشیده مى شوى!
  2.  زیر پاى حوادث لگدکوب و پایمال خواهى شد!
  3. و پیشامدهاى تکان دهنده اى تو را فرامى گیرد .
  4. و من به خوبى مى دانم که هر ستمگرى قصد سوء درباره تو کند خداوند او را گرفتار مى سازد و به خودش مشغول مى کند
  5. و به دست قاتلى مى سپاردش.
قبلی بعدی