متن عربی

175.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ فی المُوْعِظَةِ وَ بَیانِ قُرْبَاهُ مِنْ رَسولِ اللّهِ

1. أَیُّهَا النَّاسُ غَیْرُ الْمَغْفُولِ عَنْهُمْ،
2. وَ التَّارِکُونَ الْمَأْخُوذَ مِنْهُمْ.
3. مَا لِی أَرَاکُمْ عَنِ اللّهِ ذَاهِبِینَ،
4. وَ إِلَى غَیْرِهِ رَاغِبِینَ!
5.  کَأَنَّکُمْ نَعَمٌ أَرَاحَ بِهَا سَائِمٌ إِلَى مَرْعىً وَ بِیًّ وَ مَشْرَبٍ دَوِیًّ،
6. وَ إِنَّما هِیَ کَالْمَعْلُوفَةِ لِلْمُدَى،
7. لا تَعْرِفُ مَاذَا یُرَادُ بِهَا!
8. إِذَا أُحْسِنَ إِلَیْهَا تَحْسَبُ یَوْمَهَا دَهْرَهَا،
9. وَ شِبَعَهَا أَمْرَهَا.
10. وَ اللّهِ لَوْ شِئْتُ أَنْ أُخْبِرَ کُلَّ رَجُلٍ مِنْکُمْ بِمَخْرَجِهِ وَ مَوْلِجِهِ وَ جَمِیعِ شَأْنِهِ لَفَعَلْتُ،
11. وَ لکِنْ أَخَافُ أَنْ تَکْفُرُوا فِیَّ بِرَسُولِ اللّهِ (صلی الله علیه و آله).
12. أَلا وَ إِنِّی مُفْضِیهِ إِلَى الْخَاصَّةِ مِمَّنْ یُؤْمَنُ ذَلِکَ مِنْهُ،
13. وَ الَّذِی بَعَثَهُ بِالْحَقِّ،
14. وَ اصْطَفَاهُ عَلَى الْخَلْقِ،
15. مَا أَنْطِقُ إِلَّا صَادِقاً،
16. وَ قَدْ عَهِدَ إِلَیَّ بِذَلِکَ کُلِّهِ،
17. وَ بِمَهْلِکِ مَنْ یَهْلِکُ،
18. وَ مَنْجَى مَنْ یَنْجُو،
19. وَ مَآلِ هذَا الْاَمْرِ.
20. وَ مَا أَبْقَى شَیْئاً یَمُرُّ عَلَى رَأْسِی إِلَّا أَفْرَغَهُ فِی أُذُنَیَّ وَ أَفْضَى بِهِ إِلَیَّ.
21. أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی، وَ اللّهِ، مَا أَحُثُّکُمْ عَلَى طَاعَةٍ إِلَّا وَ أَسْبِقُکُمْ إِلَیْهَا،
22. وَ لا أَنْهاکُمْ عَنْ مَعْصِیَةٍ إِلَّا وَ أَتَنَاهَى قَبْلَکُمْ عَنْهَا!

متن فارسی

175.از خطبه هاى آن حضرت است درباره پند و اندرز مردم و بیان نزدیک بودن خود به رسول خدا (صلی الله علیه و آله)

1. موعظه غافلان: اى مردمى که (غافلید، امّا) از شما غفلت نمى شود (و تمام کردارتان را مأموران الهى ثبت مى کنند)
2. و اى کسانى که (فرمان خدا را) ترک مى کنید، امّا شما را ترک نمى کنند؛
3. چه شده است که مى بینم از خدا روى برتافته اید
4. و به غیر او روى آورده اید؟
5. گویا شما گلّه شتران یا گوسفندانى هستید که چوپان، آن ها را به چراگاه «وباخیز» و چشمه اى بیمارى زا مى برد
6. (یا) همچون حیوان پروارى هستید که مى خواهند (آن را فربه کنند تا) کارد بر گلویش نهند
7. ولى خودش نمى داند، چه برنامه اى براى او در نظر گرفته شده است.
8. و چنان است که هر گاه به وى نیکى شود (و مقدارى علف نزد او بریزند) یک روز خود را یک عمر مى پندارد
9. و سرنوشت خود را در سیرى و شکم پرورى مى بیند.
10. به خدا سوگند! اگر بخواهم مى توانم هر یک از شما را از پایان و آغاز کارش و از تمام شئون زندگانى اش آگاه سازم؛
11. ولى از آن مى ترسم که این کار، سبب کافر شدن شما به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شود (و درباره من غلوّ کنید و آن حضرت را به فراموشى بسپارید).
12. علم امام: آگاه باشید! من این اسرار را به خاصّانى که از عدم انحراف و غلوّ آن ها در حق خود مطمئنم خواهم سپرد.
13. به خدایى که محمّد (صلی الله علیه و آله) را به حق برانگیخت
14. و او را از میان مردم برگزید،
15. سوگند یاد مى کنم که سخنى جز راست نمى گویم
16. و پیامبر (صلی الله علیه و آله) همه این ها را به من تعلیم داد
17. و از هلاکت آن کس که هلاک مى شود
18. و نجات آن کس که نجات مى یابد
19. و پایان این امر (خلافت) مرا آگاه ساخت.
20. هیچ حادثه اى بر من نمى گذرد، مگر این که او آن را در گوشم خوانده و علم آن را در اختیارم گذاشته است.
21. ویژگى امام: اى مردم، به خدا سوگند! من شما را به هیچ طاعتى ترغیب نمى کنم، مگر این که خودم پیش از شما به آن عمل مى کنم
22. و شما را از هیچ معصیتى بازنمى دارم، جز این که خودم پیش از شما از آن دورى مى جویم.