از نافرمانى خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است، داورى مى كند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  طمع ( حکمت شماره 275 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

275-قَالَ (علیه السلام):  إِنَّ الطَّمَعَ مُورِدٌ غَيْرُ مُصْدِرٍ وَ ضَامِنٌ غَيْرُ وَفِيٍّ وَ رُبَّمَا شَرِقَ شَارِبُ الْمَاءِ قَبْلَ رِيِّهِ وَ كُلَّمَا عَظُمَ قَدْرُ الشَّيْ‏ءِ الْمُتَنَافَسِ فِيهِ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ لِفَقْدِهِ وَ الْأَمَانِيُّ تُعْمِي أَعْيُنَ الْبَصَائِرِ وَ الْحَظُّ يَأْتِي مَنْ لَا يَأْتِيهِ‏.


متن فارسی

و درود خدا بر او ، فرمود : طمع آدمی  به وادی هلاکت می آندازد و سالم به در نمی آورد، و ضمانت می کند و وفا نمی نماید. بسا آشامندهٔ آب که پیش از سیراب شدن، آب گلوگیرش شود. هرچه بهای چیزی که بر سر آن رقابت کنند بیشتر باشد مصیبت از دست دادن آن هم بزرگ تر است. آرزوهای پوچ دیدگان بصیرت را کور می سازد، و آنچه بهرهٔ هرکسی است بدون جستجو به او خواهد رسید. "

قبلی بعدی