(عبدالله بن عباس در مسئله اى نظر داد كه امام آن را قبول نداشت و فرمود) بر تو است كه رأى خود را به من بگويى، و من باى پيرامون آن بينديشم ، آنگاه اگر خلاقى نظر تو فرمان دادم بايد اطاعت كني!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  به يکي از فرماندهانش ( نامه شماره 4 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

4-  و من کتاب له ( عليه السلام ) إلى بعض أمراء جيشه:
فَإِنْ عَادُوا إِلَى ظِلِّ الطَّاعَةِ فَذَاک الَّذِي نُحِبُّ وَ إِنْ تَوَافَتِ الْأُمُورُ بِالْقَوْمِ إِلَى الشِّقَاقِ وَ الْعِصْيانِ فَانْهَدْ بِمَنْ أَطَاعَک إِلَى مَنْ عَصَاک وَ اسْتَغْنِ بِمَنِ انْقَادَ مَعَک عَمَّنْ تَقَاعَسَ عَنْک فَإِنَّ الْمُتَکارِهَ مَغِيبُهُ خَيرٌ مِنْ مَشْهَدِهِ وَ قُعُودُهُ أَغْنَى مِنْ نُهُوضِهِ .

 


متن فارسی

نامه اي است از آن حضرت (عليه السلام): به يکي از فرماندهان سپاهش 

اگر آن دشمنان به سايه اطاعت برگشتند، همانست که مي خواهيم و اگر حوادث آنان را به جدايي و نافرماني وادار کرد، آن کس را که به تو معصيت کند به وسيله آن کسي که تو را اطاعت کند بکوب، و با کسي که از تو پيروي کند و در انقياد تو باشد، از کسي که از فرمان تو سرپيچي کند، بي نياز باش. زيرا کسي که از جهاد کراهت دارد، نبودنش بهتر از حضورش در معرکه است و نشستنش بي نياز کننده تر از حرکت و نهضت او است.

 

قبلی بعدی