متن عربی

84.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ في ذكر عمرو بن العاص

1. عَجَباً لاِبْنِ النَّابِغَةِ! يَزْعُمُ لِاَهْلِ الشَّامِ أَنَّ فِيَّ دُعَابَةً،
2. وَ أَنِّي امْرُوءٌ تِلْعَابَةٌ: أُعَافِسُ وَ أُمَارِسُ!
3.  لَقَدْ قَالَ بَاطِلاً،
4.  وَ نَطَقَ آثِماً.
5. أَما وَ شَرُّ الْقَوْلِ الْكَذِبُ إِنَّهُ لَيَقُولُ فَيَكْذِبُ،
6. وَ يَعِدُ فَيُخْلِفُ،
7.  وَ يُسْأَلُ فَيَبْخَلُ،
8.  وَ يَسْأَلُ فَيُلْحِفُ،
9. وَ يَخُونُ الْعَهْدَ،
10.  وَ يَقْطَعُ الْاِلَّ؛
11.  فَإِذَا كَانَ عِنْدَ الْحَرْبِ فَأَيُّ زَاجِرٍ وَ آمِرٍ هُوَ!
12. مَا لَمْ تَأْخُذِ السُّيُوفُ مَآخِذَهَا،
13.  فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ،
14.  كَانَ أَكْبَرُ مَكِيدَتِهِ أَنْ مَنَحَ الْقِرْمَ سُبَّتَهُ.
15.  أَمَا وَ اللّهِ إِنِّي لَيمْنَعُنِي مِنَ اللَّعِبِ ذِكْرُ الْمَوْتِ،
16. وَ إِنَّهُ لَيمْنَعُهُ مِنْ قَوْلِ الْحَقِّ نِسْيَانُ الآخِرَةِ،
17. إِنَّهُ لَمْ يُبَايِعْ مُعَاوِيَةَ حَتَّى شَرَطَ أَنْ يُؤْتِيَهُ أَتِيَّةً،
18. وَ يَرْضَخَ لَهُ عَلَى تَرْكِ الدِّينِ رَضِيخَةً.

متن فارسی

84.از خطبه هاى آن حضرت است درباره «عمرو بن عاص»

1. معرفى عمرو عاص: از «ابن نابغه» (پسر آن زن بدنام ـ اشاره به عمرو عاص است ـ) در شگفتم! او براى مردم شام چنین وانمود مى کندکه من بسیار اهل مزاح،
2. و مردى شوخ طبعم، که مردم را با شوخى و هزل، پیوسته سرگرم مى کنم.
3. او سخنى باطل
4. و کلامى گناه، گفته است
5.  و بدترین سخنان، گفتار دروغ است ـاو پیوسته دروغ مى گوید.
6. وعده مى دهد و تخلّف مى کند.
7. اگر چیزى از او درخواست شود، بخل مى ورزد
8. و اگر خودش از دیگرى تقاضایى داشته باشد، اصرار مى کند.
9. در پیمانش خیانت مى نماید.
10.  (حتّى) پیوند خویشاوندى را قطع مى کند.
11. هنگام نبرد، لشکریان را امر و نهى مى کند (و سر و صداى زیاد راه مى اندازد که مردم شجاعش پندارند)
12. ولى این تا زمانى است که دست ها به قبضه شمشیر نرفته است
13. و هنگامى که چنین شود، او براى رهایى جانش،
14.  بالاترین تدبیرش این است که جامه اش را کنار زند و عورت خود را نمایان سازد تا شخص کریم به عورتش نگاه نکند (و از کشتن او چشم بپوشد).
15. آگاه باشید! به خدا سوگند، یاد مرگ مرا از سرگرم شدن به بازى و شوخى بازمى دارد؛
16. ولى فراموشى آخرت او را از سخن حق بازداشته است.
17. او حاضر نشد با معاویه بیعت کند، مگر این که عطیّه و پاداشى از او بگیرد (و حکومت مصر را براى او تضمین کند)
18. و در مقابلِ از دست دادن دینش، رشوه اندکى دریافت دارد.