بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  نپذیرفتن ذلت ( حکمت شماره 396 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

396- وَ قَالَ ( عليه السلام ) : الْمَنِيَّةُ وَ لَا الدَّنِيَّةُ وَ التَّقَلُّلُ وَ لَا التَّوَسُّلُ وَ مَنْ لَمْ يُعْطَ قَاعِداً لَمْ يُعْطَ قَائِماً وَ الدَّهْرُ يَوْمَانِ يَوْمٌ لَكَ وَ يَوْمٌ عَلَيْكَ فَإِذَا كَانَ لَكَ فَلَا تَبْطَرْ وَ إِذَا كَانَ عَلَيْكَ فَاصْبِرْ.


متن فارسی

و فرمود: مرگ را بپذيريد، ولي تن به پستي ندهيد. و به اندك قناعت كنيد ولي دست به دامان اين و آن نزنيد و هر كس كه در حال نشستن به او داده نشود، در حال ايستادن به او داده نخواهد شد. روزگار تو اي آدمي، بر دو قسم است: روزي به نفع توست و روزي به ضرر توست. در آن دوران كه روزگار به سود تو مي گردد، به خودكامگي مپرداز و در آن دوران كه به ضرر توست، صبر و شكيبايي پيشه كن .

قبلی بعدی