متن عربی

64-  و من خطبة له ( عليه السلام ) في المبادرة إلى صالح الأعمال:
فَاتَّقُوا اللَّهَ عِبَادَ اللَّهِ وَ بَادِرُوا آجَالَکمْ بِأَعْمَالِکمْ وَ ابْتَاعُوا مَا يَبْقَى لَکمْ بِمَا يَزُولُ عَنْکمْ .

وَ تَرَحَّلُوا فَقَدْ جُدَّ بِکمْ وَ اسْتَعِدُّوا لِلْمَوْتِ فَقَدْ أَظَلَّکمْ وَ کونُوا قَوْماً صِيحَ بِهِمْ فَانْتَبَهُوا وَ عَلِمُوا أَنَّ الدُّنْيَا لَيْسَتْ لَهُمْ بِدَارٍ فَاسْتَبْدَلُوا فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ يَخْلُقْکمْ عَبَثاً وَ لَمْ يَتْرُککمْ سُدًى .

وَ مَا بَيْنَ أَحَدِکمْ وَ بَيْنَ الْجَنَّةِ أَوِ النَّارِ إِلَّا الْمَوْتُ أَنْ يَنْزِلَ بِهِ وَ إِنَّ غَايَةً تَنْقُصُهَا اللَّحْظَةُ وَ تَهْدِمُهَا السَّاعَةُ لَجَدِيرَةٌ بِقِصَرِ الْمُدَّةِ وَ إِنَّ غَائِباً يَحْدُوهُ الْجَدِيدَانِ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ لَحَرِيٌّ بِسُرْعَةِ الْأَوْبَةِ وَ إِنَّ قَادِماً يَقْدُمُ بِالْفَوْزِ أَوِ الشِّقْوَةِ لَمُسْتَحِقٌّ لِأَفْضَلِ الْعُدَّةِ .

فَتَزَوَّدُوا فِي الدُّنْيَا مِنَ الدُّنْيَا مَا تَحْرُزُونَ بِهِ أَنْفُسَکمْ غَداً فَاتَّقَى عَبْدٌ رَبَّهُ نَصَحَ نَفْسَهُ وَ قَدَّمَ تَوْبَتَهُ وَ غَلَبَ شَهْوَتَهُ فَإِنَّ أَجَلَهُ مَسْتُورٌ عَنْهُ وَ أَمَلَهُ خَادِعٌ لَهُ وَ الشَّيْطَانُ مُوَکلٌ بِهِ يُزَيِّنُ لَهُ الْمَعْصِيَةَ لِيَرْکبَهَا وَ يُمَنِّيهِ التَّوْبَةَ لِيُسَوِّفَهَا.

إِذَا هَجَمَتْ مَنِيَّتُهُ عَلَيْهِ أَغْفَلَ مَا يَکونُ عَنْهَا فَيَا لَهَا حَسْرَةً عَلَى کلِّ ذِي غَفْلَةٍ أَنْ يَکونَ عُمُرُهُ عَلَيْهِ حُجَّةً وَ أَنْ تُؤَدِّيَهُ أَيَّامُهُ إِلَى الشِّقْوَةِ نَسْأَلُ اللَّهَ سُبْحَانَهُ أَنْ يَجْعَلَنَا وَ إِيَّاکمْ مِمَّنْ لَا تُبْطِرُهُ نِعْمَةٌ وَ لَا تُقَصِّرُ بِهِ عَنْ طَاعَةِ رَبِّهِ غَايَةٌ وَ لَا تَحُلُّ بِهِ بَعْدَ الْمَوْتِ نَدَامَةٌ وَ لَا کآبَةٌ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): خطبه اي است از آن حضرت در پيشدستي به اعمال صالحه.

اي بندگان خدا، براي خدا تقوي بورزيد و با اعمال خود به سرانجام حيات (که دست شما را از کار قطع خواهد کرد) سبقت بجوئيد و آنچه را که راي شما پايدار خواهد ماند. در برابر آنچه که از شما جدا و رو به فنا خواهد رفت، بخريد.

آماده کوچ شويد که شما براي حرکت به آينده اي (که زندگي شما را خاتمه خواهد داد) سخت تحريک مي شويد اي بندگان خدا، براي چشم بستن از اين دنيا خود را مهيا کنيد که مرگ بر شما سايه انداخته است انسانهائي باشيد که فرياد هشدار بر آنان زده شده و آنان بيدار گشته اند و اين حقيقت را فهميده اند که دنيا جايگاه ابدي براي آنان نيست و به همين جهت زندگي دنيوي را از هم اکنون بمقدمه حيات ابدي تبديل کرده اند. زيرا خداوند سبحان شما را بيهوده نيافريده و به حال خود رها نکرده است.

و ميان هر يک از شما بهشت يا دوزخ فاصله اي جز مرگ وجود ندارد که از راه مي رسد، (و آن فاصله از بين مي رود). پايان مدت زندگي آدمي که گذشت لحظات از آن مي کاهد و مرور ساعتها آن را نابود مي سازد، سزاوار کوتاهي است و آن اجل پوشيده از چشم که جريان روز و شب آن را به سوي انسان مي راند، در باز گرداندن انسان به جايگاه اصلي او شايسته سرعت است. و آن سرنوشت نهائي که يا رستگاري را با خود خواهد آورد و يا تباهي و شقاوت را، سزاوار آماده کردن بهترين وسائل براي سعادت است.

پس در اين زندگاني آنچه را که بوسيله آن در فرداي اين روزهاي زودگذر، نفس خود را به موقعيت مطلوب موفق خواهيد نمود، به دست بياوريد آري، آن بنده اي که تقوي به پروردگارش ورزيد، از اندرز به خود بهره مند شد و خيرخواه خويشتن گشت و توبه و بازگشت بسوي خدايش را پيش انداخت و به شهوتش پيروز گشت. زيرا اجل آدمي از او پوشيده و آرزويش فريبنده و شيطان آماده اغواي او است، که معصيت را براي او مي آرايد تا مرتکبش گردد، و توبه را به حالت آرزو در درونش در مي آورد تا آن را به تاخير بيندازد.

در آن هنگام که مرگ بر او تاختن بگيرد. درباره آن مرگ غافلتر از همه چيز است چه حسرت و تاسف دردناکي که سراغ غوطه ور در غفلت را خواهد گرفت که عمر بر باد رفته اش حجتي بر ضرر او خواهد بود و پايان روزگارش به شقاوت خواهد رسيد از خداوند سبحان مسئلت مي داريم که ما و شما را از آن گروه قرار بدهد که نعمتهاي اين دنيا او را در کاموريهاي طغيانگرانه فرو نمي برد، و هيچ هدفي او را در اطاعت پروردگارش مقصر نمي سازد. و پس از مرگ هيچ ندامت و اندوهي وجودش را فرا نگيرد.