متن عربی

101.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ  و هی إحدى الخطب المشتملة على الملاحم

1. اَلْحَمْدُ لِلّهِ الْاَوَّلِ قَبْلَ کُلِّ أَوَّلٍ،
2. وَ الآخِرِ بَعْدَ کُلِّ آخِرٍ،
3.  وَ بِأَوَّلِیَّتِهِ وَجَبَ أَنْ لا أَوَّلَ لَهُ،
4. وَ بِآخِرِیَّتِهِ وَجَبَ أَنْ لا آخِرَ لَهُ،
5. وَ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللّهُ،
6. شَهَادَةً یُوَافِقُ فِیهَا السِّرُّ الْاِعْلاَنَ،
7. وَ الْقَلْبُ اللِّسَانَ.
8. أَیُّهَا النَّاسُ، لا یَجْرِمَنَّکُمْ شِقَاقِی وَ لا یَسْتَهْوِیَنَّکُمْ عِصْیَانِی،
9.  وَ لا تَتَرامَوْا بِالْاَبْصَارِ عِنْدَمَا تَسْمَعُونَهُ مِنِّی،
10.  فَوَ الَّذِی فَلَقَ الْحَبَّةَ، وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ،
11. إِنَّ الَّذِی أُنَبِّئُکُمْ بِهِ، عَنِ النَّبِیِّ الْاُمِّیِّ (صلی الله علیه و آله)،
12. مَا کَذَبَ الْمُبَلِّغُ، وَ لا جَهِلَ السَّامِعُ.
13.  لَکَأَنِّی أَنْظُرُ إِلَى ضِلِّیلٍ قَدْ نَعَقَ بِالشَّامِ،
14. وَ فَحَصَ بِرَایَاتِهِ فِی ضَوَاحِی کُوفَانَ.
15.  فَإِذَا فَغَرَتْ فَاغِرَتُهُ، وَاشْتَدَّتْ شَکِیمَتُهُ،
16. وَ ثَقُلَتْ فِی الْاَرْضِ وَطْأَتُهُ،
17. عَضَّتِ الْفِتْنَةُ أَبْنَاءَهَا بِأَنْیَابِهَا،
18. وَ مَاجَتِ الْحَرْبُ بِأَمْوَاجِهَا،
19. وَ بَدَا مِنَ الْاَیَّامِ کُلُوحُهَا، وَ مِنَ اللَّیَالِی کُدُوحُهَا.
20. فَإِذَا أَیْنَعَ زَرْعُهُ، وَ قَامَ عَلَى یَنْعِهِ،
21. وَ هَدَرَتْ شِقَاشِقُهُ، وَ بَرَقَتْ بَوَارِقُهُ،
22. عُقِدَتْ رَایَاتُ الْفِتَنِ الْمُعْضِلَةِ،
23. وَ أَقْبَلْنَ کَاللَّیْلِ الْمُظْلِمِ، وَ الْبَحْرِ الْمُلْتَطِمِ.
24.  هذَا، وَ کَمْ یَخْرِقُ الْکُوفَةَ مِنْ قَاصِفٍ،
25. وَ یَمُرُّ عَلَیْهَا مِنْ عَاصِفٍ،
26. وَ عَنْ قَلِیلٍ تَلْتَفُّ الْقُرُونُ بِالْقُرُونِ،
27. وَ یُحْصَدُ الْقَائِمُ، وَ یُحْطَمُ الْمَحْصُودُ!

متن فارسی

101.از خطبه هاى آن حضرت است  که در آن از حوادث آینده پرده برمى دارد

1. حمد و ثناى خداوند: ستایش مخصوص خداوندى است که نخستین هستى است پیش از همه نخستین ها،
2. و آخرین هستى است بعد از همه آخرها؛
3. به دلیل نخست بودنش، لازم است آغازى نداشته باشد
4. و به دلیل آخر بودنش، واجب است پایانى برایش نباشد.
5. و شهادت مى دهم که معبودى جز (ذات پاک) الله نیست؛
6. شهادتى که در آن، درون و برون، هماهنگ
7. و دل با زبان هم صداست.
8. خبر از فتنه حاکمان شام: اى مردم! دشمنى و مخالفت با من، شما را وادار به گناه نسازد، و نافرمانى در برابر من شما را به پیروى از هواى نفس نکشاند،
9. و به هنگام شنیدن سخنانم با دیده انکار به یکدیگر نگاه نکنید.
10. سوگند به آن کس که دانه را (در دل خاک) شکافت و بشر را آفرید!
11. آنچه به شما خبر مى دهم، از پیامبر امّى (صلی الله علیه و آله) است.
12. نه آن کس که (این حقایق را) به من ابلاغ کرده، دروغ گفته و نه شنونده جاهل بوده است، (که نتواند سخنان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را به درستى حفظ کند).
13.  گویا مى بینم شخصى بسیار گمراه و گمراه کننده، بر مردم شام مسلّط شده، و همچون حیوانات بر آن ها بانگ مى زند
14. و (آن قدر پیشروى مى کند که) پرچم هاى خویش را در اطراف کوفه نصب مى کند.
15. هنگامى که او دهان مى گشاید و طغیانش به اوج مى رسد
16. و جاى پایش در زمین محکم مى گردد
17. و فتنه، فرزندان خود را با دندان هایش مى گزد،
18. و امواج جنگ، به حرکت درمى آید؛
19. چهره عبوس روزها ظاهر مى شود و درد و رنج و مشقّت شب ها نمایان مى گردد.
20. خبر از سرنوشت حاکمان شام: و هنگامى که کِشت (آن ظالم گمراه) به مرحله درو مى رسد، براى چیدنش به پا مى خیزد،
21. به هیجان مى آید و برق شمشیرش مى درخشد؛
22. در آن هنگام، پرچم هاى فتنه هاى پیچیده (بر ضدّ او) به اهتراز درمى آید
23. و (دشمنانش) همچون شب تار، و دریاى متلاطم روى مى آورند. چه طوفان هاى سختى شهر کوفه را مى شکافد!
24. و چه تندبادهایى که بر آن مى گذرد،
25. و به زودى گروه هاى مختلف به جان هم مى افتند؛
26. آنان که سر پا هستند درو مى شوند
27. و آن ها که از پا افتاده اند، لگدمال مى گردند!.