متن عربی

86-  و من خطبة له ( عليه السلام ) و فيها بيان صفات الحق جل جلاله، ثم عظة الناس بالتقوى و المشورة:
قَدْ عَلِمَ السَّرَائِرَ وَ خَبَرَ الضَّمَائِرَ لَهُ الْإِحَاطَةُ بِکلِّ شَيْ‏ءٍ وَ الْغَلَبَةُ لِکلِّ شَيْ‏ءٍ وَ الْقُوَّةُ عَلَى کلِّ شَيْ‏ءٍ.
عظة الناس
فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُ مِنْکمْ فِي أَيَّامِ مَهَلِهِ قَبْلَ إِرْهَاقِ أَجَلِهِ وَ فِي فَرَاغِهِ قَبْلَ أَوَانِ شُغُلِهِ وَ فِي مُتَنَفَّسِهِ قَبْلَ أَنْ يُؤْخَذَ بِکظَمِهِ وَ لْيُمَهِّدْ لِنَفْسِهِ وَ قَدَمِهِ وَ لْيَتَزَوَّدْ مِنْ دَارِ ظَعْنِهِ لِدَارِ إِقَامَتِهِ فَاللَّهَ اللَّهَ أَيُّهَا النَّاسُ فِيمَا اسْتَحْفَظَکمْ مِنْ کتَابِهِ وَ اسْتَوْدَعَکمْ مِنْ حُقُوقِهِ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ لَمْ يَخْلُقْکمْ عَبَثاً وَ لَمْ يَتْرُککمْ سُدًى وَ لَمْ يَدَعْکمْ فِي جَهَالَةٍ وَ لَا عَمًى قَدْ سَمَّى آثَارَکمْ وَ عَلِمَ أَعْمَالَکمْ وَ کتَبَ آجَالَکمْ وَ أَنْزَلَ عَلَيْکمُ الْکتَابَ تِبْياناً لِکلِّ شَيْ‏ءٍ وَ عَمَّرَ فِيکمْ نَبِيَّهُ أَزْمَاناً حَتَّى أَکمَلَ لَهُ وَ لَکمْ فِيمَا أَنْزَلَ مِنْ کتَابِهِ دِينَهُ الَّذِي رَضِيَ لِنَفْسِهِ وَ أَنْهَى إِلَيْکمْ عَلَى لِسَانِهِ مَحَابَّهُ مِنَ الْأَعْمَالِ وَ مَکارِهَهُ وَ نَوَاهِيَهُ وَ أَوَامِرَهُ وَ أَلْقَى إِلَيْکمُ الْمَعْذِرَةَ وَ اتَّخَذَ عَلَيْکمُ الْحُجَّةَ وَ قَدَّمَ إِلَيْکمْ بِالْوَعِيدِ وَ أَنْذَرَکمْ بَيْنَ يَدَيْ عَذابٍ شَدِيدٍ فَاسْتَدْرِکوا بَقِيَّةَ أَيَّامِکمْ وَ اصْبِرُوا لَهَا أَنْفُسَکمْ فَإِنَّهَا قَلِيلٌ فِي کثِيرِ الْأَيَّامِ الَّتِي تَکونُ مِنْکمْ فِيهَا الْغَفْلَةُ وَ التَّشَاغُلُ عَنِ الْمَوْعِظَةِ وَ لَا تُرَخِّصُوا لِأَنْفُسِکمْ فَتَذْهَبَ بِکمُ الرُّخَصُ مَذَاهِبَ الظَّلَمَةِ وَ لَا تُدَاهِنُوا فَيَهْجُمَ بِکمُ الْإِدْهَانُ عَلَى الْمَعْصِيَةِ عِبَادَ اللَّهِ إِنَّ أَنْصَحَ النَّاسِ لِنَفْسِهِ أَطْوَعُهُمْ لِرَبِّهِ وَ إِنَّ أَغَشَّهُمْ لِنَفْسِهِ أَعْصَاهُمْ لِرَبِّهِ وَ الْمَغْبُونُ مَنْ غَبَنَ نَفْسَهُ وَ الْمَغْبُوطُ مَنْ سَلِمَ لَهُ دِينُهُ وَ السَّعِيدُ مَنْ وُعِظَ بِغَيْرِهِ وَ الشَّقِيُّ مَنِ انْخَدَعَ لِهَوَاهُ وَ غُرُورِهِ وَ اعْلَمُوا أَنَّ يَسِيرَ الرِّيَاءِ شِرْک وَ مُجَالَسَةَ أَهْلِ الْهَوَى مَنْسَاةٌ لِلْإِيمَانِ وَ مَحْضَرَةٌ لِلشَّيْطَانِ جَانِبُوا الْکذِبَ فَإِنَّهُ مُجَانِبٌ لِلْإِيمَانِ الصَّادِقُ عَلَى شَفَا مَنْجَاةٍ وَ کرَامَةٍ وَ الْکاذِبُ عَلَى شَرَفِ مَهْوَاةٍ وَ مَهَانَةٍ وَ لَا تَحَاسَدُوا فَإِنَّ الْحَسَدَ يَأْکلُ الْإِيمَانَ کمَا تَأْکلُ النَّارُ الْحَطَبَ وَ لَا تَبَاغَضُوا فَإِنَّهَا الْحَالِقَةُ وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْأَمَلَ يُسْهِي الْعَقْلَ وَ يُنْسِي الذِّکرَ فَأَکذِبُوا الْأَمَلَ فَإِنَّهُ غُرُورٌ وَ صَاحِبُهُ مَغْرُورٌ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): و در اين خطبه بياني است پيرامون صفات حق جل جلاله سپس موعظه مردم درباره تقوي و مشورت.

(خداوند سبحان به پنهانيهاي درون مردم دانا و بر آنچه که در باطنهاي مردم مي گذرد، آگاه است احاطه (مطلق) بهر چيزي و غلبه (مطلق) بر هر موجود و قوت و سلطه (مطلقه) بر همه اشياء از آن او است پندي براي مردم .

*پند مردم *

هر کس از شما که مي خواهد عمل کند، بايد در روزگار مهلتي که به او داده شده است، عمل نمايد، پيش از آنکه اجل او با سرعت به سراغش آيد و عمل کند در دوران فراغت خاطر پيش از فرا رسيدن زمان اشتغالش. عمل کند در زماني که نفس براحتي مي کشد پيش از آنکه مجراي تنفسش گرفته شود. و براي سرنوشت نهائي و قدمي که بايد در آغاز ابديت بردارد، آماده شود. و از خانه اي که بايد از آن کوچ کند به جايگاه اقامت (ابدي) خود توشه بردارد.
اي مردم، خدا را، خدا را در نظر بگيريد (بترسيد از خدا) درباره آنچه که از شما در حفظ و عمل به قرآن خواسته است و در مراعات عمل به حقوقي که نزد شما به وديعت نهاده است، زيرا خداوند سبحان شما را بيهوده نيافريده و بحال خودتان وانگذاشته و شما را در جهل و کوري رها ننموده است. خداوند عزيز همه آثار اعمال شما را از (خير و شر) معين فرموده و همه اعمال شما را دانسته و اجلهاي شما را ثبت نموده است خداوند متعال قرآن را که (بيان کننده همه چيز است) براي شما فرستاده و پيامبر خود را در ميان شما زمانهائي عمر داد، تا اينکه خداوند عزوجل در آنچه که از کتابش فرستاد، ديني را که براي خود پسنديده بود، براي پيامبر و شما تکميل فرمود و با زبان رسولش آن اعمالي را که دوست داشت و آن اعمالي را که از آنها کراهت داشت، براي شما اعلام فرمود. نواهي و اوامر خود را (بوسيله پيامبرش) ابلاغ فرمود و معذرت خود را (که پس از آن نمي توانيد عذر بياوريد) براي شما القاء نموده و حجت را بر شما اتخاذ کرد اخطار از (پليديها) را پيش انداخت و درباره عذاب سختي که پيش روي شما است تهديد فرمود پس بقيه روزگار عمرتان را دريابيد و نفس خود را به تحمل (تهذيب نفس و تقوي) در اين روزگار وادار نمائيد. اين روزهاي تحمل در برابر آن روزهاي فراوان که در غفلت فرو رفته و از پند و اندرز اعراض نموده ايد، اندک است نفس خود را (به آنچه که ميخواهد) رها نکنيد، زيرا رهائيهاي نفس (به آنچه که ميخواهد) شما را به راههاي ستمکاران رهنمون مي گردد. تملق و چربزباني نکنيد که شما را به ارتکاب معصيت ميکشاند.
اي بندگان خدا، خيرخواه ترين مردم درباره خويشتن مطيع ترين مردم بر پروردگارش، و خائن ترين مردم درباره خويشتن، معصيت کارترين آنان به خدايش مي باشد. زيانکار کسي است که زيان بر خود وارد آورد شايسته غبطه و سود برنده کسي است که دين او براي او سالم بوده باشد سعادت از آن کسي است که از ديگران براي خود وعظ و عبرت بگيرد و شقي آن کسي است که از هوي و غرور خود فريب خورد. و بدانيد که اندک رياء شرک است و همنشيني با هوي پرستان جايگاه فراموشي ايمان و حضور شيطان است از دروغ اجتناب کنيد، زيرا دروغ بيگانه و دور از ايمان است انسان راستگو بر کناره نجات و کرامت و دروغگو در پرتگاهي از سقوط و پستي است. هرگز حسادت نورزيد، زيرا حسد ايمان را مي خورد، چنانکه آتش هيزم را با يکديگر عداوت نورزيد، زيرا عداوت تراشنده (و محو کننده) ايمان است و بدانيد آرزو عقل را پوشانده و ذکر خداوندي را به فراموشي مي سپارد آرزو را تکذيب کنيد زيرا آرزو فريبنده و صاحبش فريب خورده است.