متن عربی

266- وَ سَأَلَهُ رَجُلٌ أَنْ يُعَرِّفَهُ الْإِيمَانَ فَقَالَ ( عليه السلام ) : إِذَا كَانَ الْغَدُ فَأْتِنِي حَتَّى أُخْبِرَكَ عَلَى أَسْمَاعِ النَّاسِ فَإِنْ نَسِيتَ مَقَالَتِي حَفِظَهَا عَلَيْكَ غَيْرُكَ فَإِنَّ الْكَلَامَ كَالشَّارِدَةِ يَنْقُفُهَا هَذَا وَ يُخْطِئُهَا هَذَا.

 و قد ذكرنا ما أجابه به فيما تقدم من هذا الباب و هو قوله الإيمان على أربع شعب.

متن فارسی

مردي از آن حضرت (علیه السلام) خواست كه ايمان را به او معرفي فرمايد، فرمود: اگر فردا شود، پاسخ تو را در ميان مردم مي گويم كه آنان هم بشنوند، پس اگر تو سخن مرا فراموش كردي ديگران آن را براي تو هم حفظ مي كنند، زيرا سخن مانند شكار در حال فرار است، يكي آن را مي زند و ديگري در زدن آن خطا مي كند. و ما پاسخ مشروح اين سوال را در گذشته در اين باب ذكر كرديم (الايمان علي اربع شعب) (ايمان بر چهار شعبه است) .