متن عربی

75-  و من کتاب له ( عليه السلام ) إلى معاوية في أول ما بويع له ذکره الواقدي في کتاب "الجمل" :
مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِي أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى مُعَاوِيةَ بْنِ أَبِي سُفْيانَ أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ عَلِمْتَ إِعْذَارِي فِيکمْ وَ إِعْرَاضِي عَنْکمْ حَتَّى کانَ مَا لَا بُدَّ مِنْهُ وَ لَا دَفْعَ لَهُ وَ الْحَدِيثُ طَوِيلٌ وَ الْکلَامُ کثِيرٌ وَ قَدْ أَدْبَرَ مَا أَدْبَرَ وَ أَقْبَلَ مَا أَقْبَلَ فَبَايعْ مَنْ قِبَلَک وَ أَقْبِلْ إِلَي فِي وَفْدٍ مِنْ أَصْحَابِک وَ السَّلَامُ .

متن فارسی

نامه اي است از آن حضرت (عليه السلام)به معاويه؛در نخستين روزهايي که با آن حضرت بيعت شده بود اين نامه را (واقدي) در کتاب (جمل) ذکر کرده است: 

از بنده خدا علي اميرالمومنين به معاويه بن ابي سفيان. اما بعد از حمد و ثناي خداوندي، تو مي داني که عذر و رويگرداني من درباره شما روشن شد تا اين که آنچه مي بايست صورت بگيرد و دفع آن هيچ امکان نداشت، واقع شد. داستان طولاني است و سخن فراوان. قطعا آنچه که پشت گرداند، رفت و آنچه که روي آورد، پيش آمده است. با گروهي از ياران خود نزد من بيا. والسلام.