از نافرمانى خدا در خلوت ها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است، داورى مى كند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  پاسخ به تهمت امویان ( خطبه شماره 75 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

75-  و من کلام له ( عليه السلام ) لما بلغه اتهام بني أمية له بالمشارکة في دم عثمان:
أَ وَ لَمْ يَنْهَ بَنِي أُمَيَّةَ عِلْمُهَا بِي عَنْ قَرْفِي أَ وَ مَا وَزَعَ الْجُهَّالَ سَابِقَتِي عَنْ تُهَمَتِي وَ لَمَا وَعَظَهُمُ اللَّهُ بِهِ أَبْلَغُ مِنْ لِسَانِي أَنَا حَجِيجُ الْمَارِقِينَ وَ خَصِيمُ النَّاکثِينَ الْمُرْتَابِينَ وَ عَلَى کتَابِ اللَّهِ تُعْرَضُ الْأَمْثَالُ وَ بِمَا فِي الصُّدُورِ تُجَازَى الْعِبَادُ.


متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): سخني است از آن حضرت هنگامي که اطلاع پيدا کرد که بني اميه آن حضرت را به شرکت در خون عثمان متهم ميکنند.

آيا علم بني اميه درباره من آنان را از متهم ساختن من باز نمي دارد؟ آيا سرگذشت من، موجب نمي شود که مردم نادان از تهمت زدن به من خودداري کنند؟ البته پندي که خدا به آنان داده است، از زبان من بليغ تر و رساتر است منم خصم احتجاج کننده بر آن مردم منحرف که از دين خارج شدند و با کساني که بيعت شکسته اند و در دين به ترديد افتاده اند، خصومت مي ورزم همه امثال بر کتاب خداوندي عرضه مي شوند و بندگان به آنچه که در سينه هايشان بروز مي کند مجازات و يا پاداش داده مي شوند.

قبلی بعدی