متن عربی

9-  و في حديثه ( عليه السلام ) :
كُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ اتَّقَيْنَا بِرَسُولِ اللَّهِ ( صلى الله عليه وآله ) فَلَمْ يَكُنْ أَحَدٌ مِنَّا أَقْرَبَ إِلَى الْعَدُوِّ مِنْهُ.

 و معنى ذلك أنه إذا عظم الخوف من العدو و اشتد عضاض الحرب فزع المسلمون إلى قتال رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) بنفسه فينزل الله عليهم النصر به و يأمنون مما كانوا يخافونه بمكانه.
 و قوله إذا احمر البأس كناية عن اشتداد الأمر و قد قيل في ذلك أقوال أحسنها أنه شبه حمي الحرب بالنار التي تجمع الحرارة و الحمرة بفعلها و لونها و مما يقوي ذلك قول رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) و قد رأى مجتلد الناس يوم حنين و هي حرب هوازن الآن حمي الوطيس فالوطيس مستوقد النار فشبه رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) ما استحر من جلاد القوم باحتدام النار و شدة التهابها.انقضى هذا الفصل و رجعنا إلى سنن الغرض الأول في هذا الباب.

متن فارسی

 9.در روایتی از آن حضرت آمده است :هروقت شعله جنگ برافروخته می شد ،به وجود رسول خدا صلی الله علیه و آله خود را حفظ می کردیم لذا هیچ کس از ما به دشمن نزدیکتر از خود آن بزرگوار صلی الله علیه و آله نبود.

و معنای این سخن چنین است که هنگامی که ترس از دشمن شدید می شد و گزدین جنگ سختر می گشت ،مسلمانان به ورود خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به جنگ پناهنده می شدند(می خواستند خود پیامبر وارد کار زار شود).پس خداوند پیروزی را بر آنان به جهت وجود آن بزرگوار نازل می فرمودو آنان از آنچه می ترسیدند ،به جهت وجود نازنین آن حضرت آسوده خاطر می گشتند.و فرموده آن حضرت «اذا احمر الباس » کنایه ازشدت گرفتن کارزار است.در معنای این کنایه ،سخنانی گفته شده است .بهترین آنها همین است که آن حضرت گرمای جنگ را به آتش تشبیه فرموده است که در فعالیت و رنگ خود گرما و سرخی را جمع می کند .و از آنچه این معنی را تقویت می کند ،فرموده رسول خدا صلی الله علیه و آله است که هنگامی تلاش شدید مردم را در جنگ حنین (جنگ هوازن)مشاهده نمود فرمود «الان حمی الوطیس»پس وطیس آتشگاه جنگ داغ شد،پس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله  حرارت شدید تلاش و تکاپوی جنگی مردم را به گرمی سخت آتش و شدت شعله های آن تشبیه فرمود.در این جا (جملات نیازمند تفسیر از سخنان آن حضرت علیه السلام)تمام شد. اینک به همان روش نخستین که در این قسمت منظور کرده بودیم ،باز می گردیم.