(از امام پرسيدند: اگر دُرِ خانة مردى را به رويش بندند، روزى او از كجا خواهد آمد ؟ فرمود) از آن جايى كه مرگ او مى آيد!.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  فرمانم نمی‌پذیرند، و جواب نمی‌دهند ( خطبه شماره 39 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

39-  و من خطبة له ( عليه السلام ) خطبها عند علمه بغزوة النعمان بن بشير صاحب معاوية لعين التمر، و فيها يبدي عذره، و يستنهض الناس لنصرته:
مُنِيتُ بِمَنْ لَا يُطِيعُ إِذَا أَمَرْتُ وَ لَا يُجِيبُ إِذَا دَعَوْتُ لَا أَبَا لَکمْ مَا تَنْتَظِرُونَ بِنَصْرِکمْ رَبَّکمْ أَ مَا دِينٌ يَجْمَعُکمْ وَ لَا حَمِيَّةَ تُحْمِشُکمْ أَقُومُ فِيکمْ مُسْتَصْرِخاً وَ أُنَادِيکمْ مُتَغَوِّثاً فَلَا تَسْمَعُونَ لِي قَوْلًا وَ لَا تُطِيعُونَ لِي أَمْراً حَتَّى تَکشَّفَ الْأُمُورُ عَنْ عَوَاقِبِ الْمَسَاءَةِ فَمَا يُدْرَک بِکمْ ثَارٌ وَ لَا يُبْلَغُ بِکمْ مَرَامٌ دَعَوْتُکمْ إِلَى نَصْرِ إِخْوَانِکمْ فَجَرْجَرْتُمْ جَرْجَرَةَ الْجَمَلِ الْأَسَرِّ وَ تَثَاقَلْتُمْ تَثَاقُلَ النِّضْوِ الْأَدْبَرِ ثُمَّ خَرَجَ إِلَيَّ مِنْکمْ جُنَيْدٌ مُتَذَائِبٌ ضَعِيفٌ کأَنَّما يُساقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَ هُمْ يَنْظُرُونَ.
 قال السيد الشريف: أقول ، قوله ( عليه السلام ) " متذائب " أي مضطرب من قولهم تذاءبت الريح أي اضطرب هبوبها و منه سمي الذئب ذئبا لاضطراب مشيته.


متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام) اين خطبه را موقعي که از جنگ نعمان بن بشير ياور معاويه در عين التمر اطلاع يافت ايراد فرمود. در اين خطبه عذرخواهي را آشکار نموده و مردم را به ياري خود تحريک مي فرمايد.
من به مردمي مبتلا شده ام که اگر امر کنم، اطاعت نمي کند و اگر دعوت کنم، اجابت نمي کنند. اي مردمي که اصالت نداريد، براي ياري پروردگارتان در انتظار چه کسي و کدام روزي و چه حادثه اي نشسته ايد!؟ آيا هيچ ديني وجود ندارد که شما را جمع کند و هيچ غيرتي نداريد که شما را بر هجوم به دشمنانتان تحريک کند و به هيجان درآورد؟ در ميان شما فريادزنان مي ايستم و شما را به عنوان پناه ندا مي دهم نه گفتاري را از من مي شنويد و نه امري را از من اطاعت مي کنيد، تا آنگاه که حوادث عواقب وخيم خود را نشان مي دهد. نه به وسيله شما انتقام خوني گرفته مي شود و نه به کمک شما مي توان به مقصودي نائل شد. شما را به کمک برادرانتان خواندم، مانند شتر خسته و بيمار صدا درآوريد و مانند شتر لاغر و مجروح از حرکت باز ايستاديد. سپس سپاهي از شما که کوچک و مضطرب و ناتوان بود، به حرکت درآمد گويي به طرف مرگ در حاليکه مي نگرند، رانده مي شوند.

قبلی بعدی