استوارى رأى با كسى است كه قدرت و دارايى دارد، با روى آوردن قدرت، روى آورد، و با پشت كردن آن روى بر تابد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  با عبدالله بن زمعه ( خطبه شماره 232 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

232-  و من کلام له ( عليه السلام ) کلم به عبد الله بن زمعة و هو من شيعته، و ذلک أنه قدم عليه في خلافته يطلب منه مالا:فقال ( عليه السلام ):

‏إِنَّ هَذَا الْمَالَ لَيْسَ لِي وَ لَا لَک وَ إِنَّمَا هُوَ فَيْ‏ءٌ لِلْمُسْلِمِينَ وَ جَلْبُ أَسْيَافِهِمْ فَإِنْ شَرِکتَهُمْ فِي حَرْبِهِمْ کانَ لَک مِثْلُ حَظِّهِمْ وَ إِلَّا فَجَنَاةُ أَيْدِيهِمْ لَا تَکونُ لِغَيْرِ أَفْوَاهِهِمْ.


متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): اين سخن را به (عبدالله بن زمعه) فرمود که از شيعيان اميرالمومنين (علیه السلام) بود و در روزگار خلافت نزد آن حضرت آمد و مالي از او طلب کرد.
 قطعي است که اين مال (بيت المال مسلمين) نه مال من است و نه مال تو، و جز اين نيست که از غنيمت و محصول جهاد آنان، اگر تو در جهادي که آنان کرده اند شرکت داشتي، براي تو هم مانند آنان سهمي مقرر بود. و در غير اين صورت، اندوخته دستشان به دهان ديگران نمي رسد.

قبلی بعدی