232- و من کلام له ( عليه السلام ) کلم به عبد الله بن زمعة و هو من شيعته، و ذلک أنه قدم عليه في خلافته يطلب منه مالا:فقال ( عليه السلام ):
إِنَّ هَذَا الْمَالَ لَيْسَ لِي وَ لَا لَک وَ إِنَّمَا هُوَ فَيْءٌ لِلْمُسْلِمِينَ وَ جَلْبُ أَسْيَافِهِمْ فَإِنْ شَرِکتَهُمْ فِي حَرْبِهِمْ کانَ لَک مِثْلُ حَظِّهِمْ وَ إِلَّا فَجَنَاةُ أَيْدِيهِمْ لَا تَکونُ لِغَيْرِ أَفْوَاهِهِمْ.
خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): اين سخن را به (عبدالله بن زمعه) فرمود که از شيعيان اميرالمومنين (علیه السلام) بود و در روزگار خلافت نزد آن حضرت آمد و مالي از او طلب کرد.
قطعي است که اين مال (بيت المال مسلمين) نه مال من است و نه مال تو، و جز اين نيست که از غنيمت و محصول جهاد آنان، اگر تو در جهادي که آنان کرده اند شرکت داشتي، براي تو هم مانند آنان سهمي مقرر بود. و در غير اين صورت، اندوخته دستشان به دهان ديگران نمي رسد.
Links
[1] http://farsi.balaghah.net/node/5374
[2] http://farsi.balaghah.net/node/5376