متن عربی

129-  و من خطبة له ( عليه السلام ) في ذکر المکاييل و الموازين:
عِبَادَ اللَّهِ إِنَّکمْ وَ مَا تَأْمُلُونَ مِنْ هَذِهِ الدُّنْيَا أَثْوِيَاءُ مُؤَجَّلُونَ وَ مَدِينُونَ مُقْتَضَوْنَ أَجَلٌ مَنْقُوصٌ وَ عَمَلٌ مَحْفُوظٌ فَرُبَّ دَائِبٍ مُضَيَّعٌ وَ رُبَّ کادِحٍ خَاسِرٌ وَ قَدْ أَصْبَحْتُمْ فِي زَمَنٍ لَا يَزْدَادُ الْخَيْرُ فِيهِ إِلَّا إِدْبَاراً وَ لَا الشَّرُّ فِيهِ إِلَّا إِقْبَالًا وَ لَا الشَّيْطَانُ فِي هَلَاک النَّاسِ إِلَّا طَمَعاً فَهَذَا أَوَانٌ قَوِيَتْ عُدَّتُهُ وَ عَمَّتْ مَکيدَتُهُ وَ أَمْکنَتْ فَرِيسَتُهُ اضْرِبْ بِطَرْفِک حَيْثُ شِئْتَ مِنَ النَّاسِ فَهَلْ تُبْصِرُ إِلَّا فَقِيراً يُکابِدُ فَقْراً أَوْ غَنِيّاً بَدَّلَ نِعْمَةَ اللَّهِ کفْراً أَوْ بَخِيلًا اتَّخَذَ الْبُخْلَ بِحَقِّ اللَّهِ وَفْراً أَوْ مُتَمَرِّداً کأَنَّ بِأُذُنِهِ عَنْ سَمْعِ الْمَوَاعِظِ وَقْراً أَيْنَ أَخْيَارُکمْ وَ صُلَحَاؤُکمْ وَ أَيْنَ أَحْرَارُکمْ وَ سُمَحَاؤُکمْ وَ أَيْنَ الْمُتَوَرِّعُونَ فِي مَکاسِبِهِمْ وَ الْمُتَنَزِّهُونَ فِي مَذَاهِبِهِمْ أَ لَيْسَ قَدْ ظَعَنُوا جَمِيعاً عَنْ هَذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ وَ الْعَاجِلَةِ الْمُنَغِّصَةِ وَ هَلْ خُلِقْتُمْ إِلَّا فِي حُثَالَةٍ لَا تَلْتَقِي إِلَّا بِذَمِّهِمُ الشَّفَتَانِ اسْتِصْغَاراً لِقَدْرِهِمْ وَ ذَهَاباً عَنْ ذِکرِهِمْ فَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ ظَهَرَ الْفَسَادُ فَلَا مُنْکرٌ مُغَيِّرٌ وَ لَا زَاجِرٌ مُزْدَجِرٌ أَ فَبِهَذَا تُرِيدُونَ أَنْ تُجَاوِرُوا اللَّهَ فِي دَارِ قُدْسِهِ وَ تَکونُوا أَعَزَّ أَوْلِيَائِهِ عِنْدَهُ هَيْهَاتَ لَا يُخْدَعُ اللَّهُ عَنْ جَنَّتِهِ وَ لَا تُنَالُ مَرْضَاتُهُ إِلَّا بِطَاعَتِهِ لَعَنَ اللَّهُ الْآمِرِينَ بِالْمَعْرُوفِ التَّارِکينَ لَهُ وَ النَّاهِينَ عَنِ الْمُنْکرِ الْعَامِلِينَ بِهِ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): در ذکر پيمانه ها و ابزار سنجشها

اي بندگان خدا، در اين دنيا شما و هر آنچه که از اين دنيا آرزو مي کنيد اقامتي موقت داريد. وام داريد مورد مطالبه، مدت عمر شما رو به کاهش است و هر عملي که انجام مي دهيد در مجراي ضبط. بسا تلاشگري که تباه گرديد و تکاپوگري که در خسارت افتاد. شما در زماني قرار گرفته ايد که بر اعراض مردم از خير و روي آوردن آنان به شر مي افزايد. (همچنان) طمع شيطان براي گمراه ساختن مردم رو به زيادت است. هم اکنون روزگار تقويت شدن وسايل آن خبيث نابکار براي تباه ساختن فرزندان آدم است، و فراگير شدن نيرنگ بازي و سلطه او بر شکارش. نظري به هر طرف از مردم که خواهي بينداز. آيا خواهي ديد جز فقيري که با فقر و تنگدستي سخت دست به گريبان است، يا دولتمندي که نعمت خداوندي را مبدل به کفر نموده، يا بخيلي که بخل و امتناع از ايفاي حق خداوندي را فراوني ثروت تلقي نموده است، يا گردنکشي که در گوشش از شنيدن پندهاي سازنده سنگيني است؟ کجا رفتند اخيار و مردم نيکوکار شما؟ و کجايند آزادگان و رادمردان شما و کجا رفتند آنان که در داد و ستدهاي خود نهايت پرهيزکاري را داشتند و در راه و روشهاي خود از پاکيزگي ها برخوردار بودند. آيا نه چنان است که آنان از اين دنياي پست رخت بربستند و از اين گذرگاه موقت و تيره درگذشتند. و شما در ميان جمعي از مردم پست و دون صفت مانديد که به جهت پستي آنان و لزوم اعراض از ذکرشان، لب ها براي توبيخ آنان به هم نمي خورند. (پس ما از آن خداييم و به سوي او برمي گرديم) فساد شايع گشته است، نه منکري براي فساد است که زشتي ها را تغيير دهد، و نه بازدارنده اي از پليديها) که از ارتکاب آن ها جلوگيري نمايد). (شگفتا) با اين حال، مي خواهيد در عالم قدس به همسايگي خداوندي نايل گرديد. و از عزيزترين اولياي خداوندي در نزد او باشيد. نه، هرگز، خدا را درباره بهشتي (که به نيکوکاران عنايت خواهد فرمود) نمي توان فريب داد و هرگز به رضايتهاي خداوندي بدون اطاعت او نمي توان نايل گشت. لعنت خدا بر آن کساني باد که به نيکي ها امر مي کنند و خود آن را ترک مي نمايند. از منکر و زشتي ها نهي مي نمايند و خود مرتکب آن ها مي شوند