متن عربی

48-  و من خطبة له ( عليه السلام ) عند المسير إلى الشام قيل إنه خطب بها و هو بالنخيلة خارجا من الکوفة إلى صفين:
الْحَمْدُ لِلَّهِ کلَّمَا وَقَبَ لَيْلٌ وَ غَسَقَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ کلَّمَا لَاحَ نَجْمٌ وَ خَفَقَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ غَيْرَ مَفْقُودِ الْإِنْعَامِ وَ لَا مُکافَإِ الْإِفْضَالِ أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَعَثْتُ مُقَدِّمَتِي وَ أَمَرْتُهُمْ بِلُزُومِ هَذَا الْمِلْطَاطِ حَتَّى يَأْتِيَهُمْ أَمْرِي وَ قَدْ رَأَيْتُ أَنْ أَقْطَعَ هَذِهِ النُّطْفَةَ إِلَى شِرْذِمَةٍ مِنْکمْ مُوَطِّنِينَ أَکنَافَ دِجْلَةَ فَأُنْهِضَهُمْ مَعَکمْ إِلَى عَدُوِّکمْ وَ أَجْعَلَهُمْ مِنْ أَمْدَادِ الْقُوَّةِ لَکمْ.
قال السيد الشريف: أقول يعني ( عليه السلام ) بالملطاط هاهنا السمت الذي أمرهم بلزومه و هو شاطئ الفرات و يقال ذلک أيضا لشاطئ البحر و أصله ما استوى من الأرض و يعني بالنطفة ماء الفرات و هو من غريب العبارات و عجيبها.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): خطبه اي است از آن حضرت که در هنگام حرکت بسوي شام ايراد فرموده است و گفته شده است: اين خطبه را در موقعي که از کوفه براي حرکت به سوي صفين بيرون آمده بود، در نخيله ايراد فرموده است:

 سپاس خداي راست هر وقت که شب وارد شود و تاريکيهاي خود را بگستراند و سپاس خداي راست هر وقت که ستاره اي بدرخشد و غروب کند و سپاس مر خداي را که احسانش هرگز مفقود نمي گردد و بخشش و اکرامش براي عوض و پاداش نيست. پس از حمد و ثناي خداوندي، من پيش قراولان سپاهيان خود را فرستادم و به آنان دستور دادم مسير خود را از کنار فرات بگيرند و در آنجا منتظر باشند تا آنگاه که دستور من به آنان برسد. نظر من اين است که از اين فرات بگذرم و به جمعيت اندکي از شما که در آن طرف فراتند برسم، کساني که در کنار شط دجله ساکنند. و آنها را بسيج کنم تا با شما بسوي دشمن حرکت کنند و آنان را کمک نيروي شما قرار بدهم.