متن عربی

102- وَ قَالَ ( عليه السلام ) : يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا يُقَرَّبُ فِيهِ إِلَّا الْمَاحِلُ وَ لَا يُظَرَّفُ فِيهِ إِلَّا الْفَاجِرُ وَ لَا يُضَعَّفُ فِيهِ إِلَّا الْمُنْصِفُ يَعُدُّونَ الصَّدَقَةَ فِيهِ غُرْماً وَ صِلَةَ الرَّحِمِ مَنّاً وَ الْعِبَادَةَ اسْتِطَالَةً عَلَى النَّاسِ فَعِنْدَ ذَلِكَ يَكُونُ السُّلْطَانُ بِمَشُورَةِ النِّسَاءِ وَ إِمَارَةِ الصِّبْيَانِ وَ تَدْبِيرِ الْخِصْيَانِ.

متن فارسی

و فرمود: زماني براي مردم فرا مي رسد كه نزديك شمرده نمي شود مگر سخن چين، و به عنوان ظريف شناخته نشود مگر فاجر، و تضعيف نگردد مگر شخص باانصاف. در آن زمان صدقه و احسان را ضرر به شما آورند و پيوستن به خويشان را مورد منت قرار دهند و عبادت را وسيله گردن فرازي حساب كنند. در اين هنگام است كه مديريت جامعه با مشورت با زنان و اميري با كودكان و تدبير خواجگان رونق مي گيرد .