متن عربی

201-  و من کلام له ( عليه السلام ) يعظ بسلوک الطريق الواضح:
أَيُّهَا النَّاسُ لَا تَسْتَوْحِشُوا فِي طَرِيقِ الْهُدَى لِقِلَّةِ أَهْلِهِ فَإِنَّ النَّاسَ قَدِ اجْتَمَعُوا عَلَى مَائِدَةٍ شِبَعُهَا قَصِيرٌ وَ جُوعُهَا طَوِيلٌ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا يَجْمَعُ النَّاسَ الرِّضَا وَ السُّخْطُ وَ إِنَّمَا عَقَرَ نَاقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ وَاحِدٌ فَعَمَّهُمُ اللَّهُ بِالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بِالرِّضَا فَقَالَ سُبْحَانَهُ فَعَقَرُوها فَأَصْبَحُوا نادِمِينَ فَمَا کانَ إِلَّا أَنْ خَارَتْ أَرْضُهُمْ بِالْخَسْفَةِ خُوَارَ السِّکةِ الْمُحْمَاةِ فِي الْأَرْضِ الْخَوَّارَةِ أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ سَلَک الطَّرِيقَ الْوَاضِحَ وَرَدَ الْمَاءَ وَ مَنْ خَالَفَ وَقَعَ فِي التِّيهِ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): با اين سخنان پيش گرفتن راه روشن در حرکت پند مي دهد
اي مردم، در راه هدايت به جهت کمي اهل آن وحشت نکنيد، زيرا مردم بر سر سفره اي جمع شده اند که سير شدن از آن کوتاه و گرسنگي به آن دراز است. اي مردم، مخلوقات را خشنودي و ناخشنودي دسته بندي مي کند. جز اين نيست که شتر ثمود را يک مرد پي زد و خداوند متعال عذاب را بر همه قوم ثمود تعميم داد، زيرا عموم آنان بر کار ثمود رضايت داشتند. خداوند سبحانتان درباره آنان چنين فرمود:
(آنان شتر را کشتند و از اين گناه پشيمان گشتند.) طولي نکشيد که زميني که در آن سکونت داشتند به جهت زلزله اي سخت صدايي کرد و آنان را در خود فرو برد، مانند آهن تفتيده در زمين بسيار نرم. اي مردم، هر کس راه روشن را پيش گيرد، به آب برسد و هر کس راهي مخالف راه راست درنوردد، در بيابان بي سر و ته گمراه گردد.