متن عربی

291-  وَ قَالَ ( عليه السلام ) : وَ قَدْ عَزَّى الْأَشْعَثَ بْنَ قَيْسٍ عَنِ ابْنٍ لَهُ.
يَا أَشْعَثُ إِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِكَ فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذَلِكَ الرَّحِمُ وَ إِنْ تَصْبِرْ فَفِي اللَّهِ مِنْ كُلِّ مُصِيبَةٍ خَلَفٌ يَا أَشْعَثُ إِنْ صَبَرْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ وَ إِنْ جَزِعْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْزُورٌ يَا أَشْعَثُ ابْنُكَ سَرَّكَ وَ هُوَ بَلَاءٌ وَ فِتْنَةٌ وَ حَزَنَكَ وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَةٌ.

متن فارسی

در موقع تسليت به اشعث بن قيس درباره مرگ فرزندش چنين فرمود: اي اشعث، اگر بر فرزندت اندوهگين شوي، شايسته است، زيرا با تو پيوند خويشاوندي نزديك دارد و اگر شكيبا باشي، پس در مشيت خداوندي براي هر مصيبتي عوض و پاداشي است. اي اشعث، اگر صبر كني قدر خداوندي بر تو جاري مي گردد و براي تو اجر و ثوابي است و اگر بي صبري كني، (باز) قدر براي تو جاري مي شود در حالي كه بار گناه را بايد متحمل شوي. اي اشعث، فرزندت خرسندت نمود در حالي كه براي تو وسيله ابتلا و فتنه بود، و تو را اندوهگين ساخت موقعي كه وسيله پاداش و رحمت بود.