متن عربی
126. و قال (علیه السلام):
- عَجِبْتُ لِلْبَخِیلِ یَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ، الَّذِی مِنْهُ هَرَبَ، وَ یَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِی إِیَّاهُ طَلَبَ،
- فَیَعِیشُ فی الدُّنْیَا عَیْشَ الْفُقَرَاءِ؛
- وَ یُحَاسَبُ فِی الْاخِرَةِ حِسَابَ الْاَغْنِیَاءِ؛
- وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَکَبِّرِ الَّذِی کَانَ بِالْاَمْسِ نُطْفَةً،
- وَ یَکُونُ غَداً جِیفَةً؛
- وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَکَّ فِی اللّهِ، وَ هُوَ یَرَى خَلْقَ اللّهِ؛
- وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِیَ الْمَوْتَ، وَ هُوَ یَرَى الْمَوْتَى؛
- وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَنْکَرَ النَّشْأَةَ الْاُخْرَى، وَ هُوَ یَرَى النَّشْأَةَ الْاُولَى؛
- وَ عَجِبْتُ لِعَامِرِ دَارِ الْفَنَاءِ وَ تَارِکِ دَارِ الْبَقَاءِ.
متن فارسی
امام (علیه السلام) فرمود:
- از بخیل تعجب مى کنم که به استقبال فقرى مى رود که از آن گریخته وغنایى را از دست مى دهد که طالب آن است،
- در دنیا همچون فقیران زندگى مى کند
- ولى در آخرت باید همچون اغنیا حساب پس دهد.
- و تعجب مى کنم از متکبرى که دیروز نطفه اى بى ارزش بوده
- و فردا مردار گندیده اى است،
- و از کسى که در خدا شک مى کند در شگفتم در حالى که خلق او را مى بیند (و مى تواند از هر مخلوق کوچک و بزرگ، ساده و پیچیده به ذات پاک آفریدگار پى برد).
- و تعجب مى کنم از کسى که مرگ را فراموش مى کند با این که مردگان را با چشم خود مى بیند.
- و تعجب مى کنم از کسى که جهان دیگر را انکار مى کند در حالى که این جهان را مى بیند.
- و تعجب مى کنم از کسى که دار فانى را آباد مى کند ولى دار باقى را به فراموشى مى سپارد.
