متن عربی

199-  و من کلام له ( عليه السلام ) کان يوصي به أصحابه:
الصلاة
تَعَاهَدُوا أَمْرَ الصَّلَاةِ وَ حَافِظُوا عَلَيْهَا وَ اسْتَکثِرُوا مِنْهَا وَ تَقَرَّبُوا بِهَا فَإِنَّهَا کانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ کتاباً مَوْقُوتاً أَ لَا تَسْمَعُونَ إِلَى جَوَابِ أَهْلِ النَّارِ حِينَ سُئِلُوا ما سَلَککمْ فِي سَقَرَ قالُوا لَمْ نَک مِنَ الْمُصَلِّينَ وَ إِنَّهَا لَتَحُتُّ الذُّنُوبَ حَتَّ الْوَرَقِ وَ تُطْلِقُهَا إِطْلَاقَ الرِّبَقِ وَ شَبَّهَهَا رَسُولُ اللَّهِ ( صلى الله عليه وآله ) بِالْحَمَّةِ تَکونُ عَلَى بَابِ الرَّجُلِ فَهُوَ يَغْتَسِلُ مِنْهَا فِي الْيَوْمِ وَ اللَّيْلَةِ خَمْسَ مَرَّاتٍ فَمَا عَسَى أَنْ يَبْقَى عَلَيْهِ مِنَ الدَّرَنِ وَ قَدْ عَرَفَ حَقَّهَا رِجَالٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْهَا زِينَةُ مَتَاعٍ وَ لَا قُرَّةُ عَيْنٍ مِنْ وَلَدٍ وَ لَا مَالٍ يَقُولُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ رِجالٌ لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِکرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إِيتاءِ الزَّکاةِ وَ کانَ رَسُولُ اللَّهِ ( صلى الله عليه وآله ) نَصِباً بِالصَّلَاةِ بَعْدَ التَّبْشِيرِ لَهُ بِالْجَنَّةِ لِقَوْلِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ أْمُرْ أَهْلَک بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها فَکانَ يَأْمُرُ بِهَا أَهْلَهُ وَ يَصْبِرُ عَلَيْهَا نَفْسَهُ.
الزکاة
ثُمَّ إِنَّ الزَّکاةَ جُعِلَتْ مَعَ الصَّلَاةِ قُرْبَاناً لِأَهْلِ الْإِسْلَامِ فَمَنْ أَعْطَاهَا طَيِّبَ النَّفْسِ بِهَا فَإِنَّهَا تُجْعَلُ لَهُ کفَّارَةً وَ مِنَ النَّارِ حِجَازاً وَ وِقَايَةً فَلَا يُتْبِعَنَّهَا أَحَدٌ نَفْسَهُ وَ لَا يُکثِرَنَّ عَلَيْهَا لَهَفَهُ فَإِنَّ مَنْ أَعْطَاهَا غَيْرَ طَيِّبِ النَّفْسِ بِهَا يَرْجُو بِهَا مَا هُوَ أَفْضَلُ مِنْهَا فَهُوَ جَاهِلٌ بِالسُّنَّةِ مَغْبُونُ الْأَجْرِ ضَالُّ الْعَمَلِ طَوِيلُ النَّدَمِ.
الأمانة
ثُمَّ أَدَاءَ الْأَمَانَةِ فَقَدْ خَابَ مَنْ لَيْسَ مِنْ أَهْلِهَا إِنَّهَا عُرِضَتْ عَلَى السَّمَاوَاتِ الْمَبْنِيَّةِ وَ الْأَرَضِينَ الْمَدْحُوَّةِ وَ الْجِبَالِ ذَاتِ الطُّولِ الْمَنْصُوبَةِ فَلَا أَطْوَلَ وَ لَا أَعْرَضَ وَ لَا أَعْلَى وَ لَا أَعْظَمَ مِنْهَا وَ لَوِ امْتَنَعَ شَيْ‏ءٌ بِطُولٍ أَوْ عَرْضٍ أَوْ قُوَّةٍ أَوْ عِزٍّ لَامْتَنَعْنَ وَ لَکنْ أَشْفَقْنَ مِنَ الْعُقُوبَةِ وَ عَقَلْنَ مَا جَهِلَ مَنْ هُوَ أَضْعَفُ مِنْهُنَّ وَ هُوَ الْإِنْسَانُ إِنَّهُ کانَ ظَلُوماً جَهُولًا.
علم اللّه تعالى
إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى لَا يَخْفَى عَلَيْهِ مَا الْعِبَادُ مُقْتَرِفُونَ فِي لَيْلِهِمْ وَ نَهَارِهِمْ لَطُفَ بِهِ خُبْراً وَ أَحَاطَ بِهِ عِلْماً أَعْضَاؤُکمْ شُهُودُهُ وَ جَوَارِحُکمْ جُنُودُهُ وَ ضَمَائِرُکمْ عُيُونُهُ وَ خَلَوَاتُکمْ عِيَانُهُ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): با اين سخنان به ياران خود توصيه مي فرمود

نماز

به امر نماز ملتزم شويد و در حفظ آن بکوشيد و اين (فريضه بااهميت) را فراوان به جاي بياوريد و با اين عبادت بزرگ به خدا نزديک شويد، زيرا (نماز براي مردم باايمان واجب متعين است.) آيا پاسخ دوزخيان را نمي شنويد که وقتي از آنان سوال مي شود:
 (چه چيز شما را به دوزخ کشاند؟) اهل جهنم مي گويند:
 (ما از نمازگزاران نبوديم) قطعي است که نماز گناهان را از گردن گنهکاران مانند برگ از درختان مي ريزد و گناهان را از گردن ها باز مي کند، همانگونه که مهارها از گردن حيوانات باز مي شود. رسول خدا(صلي الله عليه و آله )نماز را به چشمه آب گرم تشبيه فرموده است، که مقابل در خانه مردي در جريان باشد و آن مرد در هر روز و شب پنج مرتبه در آن شستشو نمايد (با اين شستشوي مکرر چه کثافت و چرکي در بدن او باقي خواهد ماند.) مرداني از مومنان، حق نماز را شناختند که نه زر و زيور مال دنيا آنان را به خود مشغول مي دارد و نه آنچه که باعث چشم روشني مي شود از مال و فرزند. خداوند سبحان مي فرمايد:
 (آنان مرداني هستند که نه تجارت آنان را از به ياد خدا بودن و برپا داشتن نماز و دادن زکات مشغول مي کند و نه خريد و نه فروش.) رسول خدا (صلي الله عليه و آله )با اين که به بهشت بشارت داده شده بود. باز خود را به زحمت مي انداخت، به جهت فرموده خداوند سبحان:
 (امر کن خانواده ات را به نماز و تحمل کن در به پا داشتن آن.) پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله )دودمانش را به نماز دستور مي داد و در اقامه نماز سختي ها را تحمل مي فرمود.

زکات

سپس زکات با نماز براي مسلمانان وسيله تقرب به خدا قرار داده شده است. هر کس زکات را با رضايت خاطر بدهد، کفاره اي براي گناهان او شود و مانع و سپري از آتش.

کسي که زکات مالش را داد، نفس خود را به دنبال آن نفرستد (چشمش به دنبال آنچه که داده نباشد) و اشتياق خود را به آن مال که به عنوان حق مقرر ادا کرده است، زياد نکند، زيرا هر کس زکات را بدون خشنودي نفس ادا کند و اميد به آن داشته باشد که به عوضي بهتر از آن برسد، چنين شخصي به سنت اسلام نادان است و پاداش حقيقي را از دست داده، داراي عملي گمراه است و پيشماني دراز.

امانت

سپس (شما را توصيه مي کنم) به اداي امانت. کسي که امين نباشد و امانت را برنگرداند، خسارت خواهد ديد. امانت، آن حقيقت بزرگي است که به آسمان هاي برافراشته و زمين هاي گسترده و کوه هاي مرتفع و برپا داشته در زمين عرضه شد و اين موجودات با اين که طولاني تر و پهن تر و عالي تر از آنها چيزي وجود ندارد، از قبول آن امتناع نمودند و اگر چيزي به جهت زيادي طول و عرض و قوه و عزت از پذيرش امانت امتناع مي کرد، قطعا آسمان ها و زمين ها و کوه ها براي امتناع شايسته تر بودند. با اين حال اين موجودات از عذاب تخلف از قانون امانت ترسيدند و فهميدند آنچه را که ضعيفتر از آنها که همين انسان است، آن را نفهميد (انسان ستمکار نادان است.)

علم خداوند متعال

براي خداوند سبحان و متعال، هيچ چيزي از آنچه که بندگان در شبها و روزهايشان در آن اختلاف دارند، پنهان نيست. آگاهي لطيف و احاطه علمي به آن دارد. اعضاي شما شهود خداوندي هستند و اندام هايتان لشکريانش و وجدان هايتان چشمانش و خلوتهاي شما براي او آشکار است.