متن عربی

84-  و من کلام له ( عليه السلام ) في ذکر عمرو بن العاص:
عَجَباً لِابْنِ النَّابِغَةِ يَزْعُمُ لِأَهْلِ الشَّامِ أَنَّ فِيَّ دُعَابَةً وَ أَنِّي امْرُؤٌ تِلْعَابَةٌ أُعَافِسُ وَ أُمَارِسُ لَقَدْ قَالَ بَاطِلًا وَ نَطَقَ آثِماً أَمَا وَ شَرُّ الْقَوْلِ الْکذِبُ إِنَّهُ لَيَقُولُ فَيَکذِبُ وَ يَعِدُ فَيُخْلِفُ وَ يُسْأَلُ فَيَبْخَلُ وَ يَسْأَلُ فَيُلْحِفُ وَ يَخُونُ الْعَهْدَ وَ يَقْطَعُ الْإِلَّ فَإِذَا کانَ عِنْدَ الْحَرْبِ فَأَيُّ زَاجِرٍ وَ آمِرٍ هُوَ مَا لَمْ تَأْخُذِ السُّيُوفُ مَآخِذَهَا فَإِذَا کانَ ذَلِک کانَ أَکبَرُ [أَکبَرَ] مَکيدَتِهِ أَنْ يَمْنَحَ الْقَرْمَ سَبَّتَهُ أَمَا وَ اللَّهِ إِنِّي لَيَمْنَعُنِي مِنَ اللَّعِبِ ذِکرُ الْمَوْتِ وَ إِنَّهُ لَيَمْنَعُهُ مِنْ قَوْلِ الْحَقِّ نِسْيَانُ الْآخِرَةِ إِنَّهُ لَمْ يُبَايِعْ مُعَاوِيَةَ حَتَّى شَرَطَ أَنْ يُؤْتِيَهُ أَتِيَّةً وَ يَرْضَخَ لَهُ عَلَى تَرْک الدِّينِ رَضِيخَةً.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): درباره عمرو بن العاص

در شگفتم از فرزند آن زن نابکار! بر مردم شام تلقين باطل مي کند که من داراي روحيه شوخ و مردي لهوگرا و بازي دوستم!! کشتي گيري هستم کوشا که کار من بر زمين زدن مردان و تلاش بر آن است! اين نابکار باطل گفته و سخن معصيت کارانه بزبان آورده است. آگاه باشيد که بدترين سخن دروغ است. آن نابخرد سخني ميگويد، و گفتارش دروغ است وعده مي نمايد و تخلف مي کند وقتي که از چيزي سئوال شود، از پاسخ آن بخل ميورزد و هنگاميکه خود سئوال مي کند، اصرار و لجاجت مي نمايد خيانت به تعهد نموده و پيمان روابط خويشاوندي را مي شکند. در آنهنگام که وارد کارزار ميگردد، دستور دهنده و مدعي بزرگي! است ماداميکه شمشيرها در مجراي خود بکار نيفتاده باشند. وقتي که کارزار شروع شد و شجاعان طرفين با شمشير بر سر يکديگر تاختن گرفتند، بزرگترين حيله اي که بکار مي بندد، با باز کردن اسافل اعضايش در ديدگاه شجاع بزرگ و رادمرد (خود را از مهلکه نجات ميدهد) آگاه باشيد، سوگند به خدا، که ياد مرگ مرا از بازي باز ميدارد و فراموشي آخرت آن نابکار را از گفتار حق جلو ميگيرد (آن مکار مقام پرست) بيعت با معاويه نکرد مگر اينکه معاويه براي او عطائي کند و رشوت ناچيزي به او بدهد.