متن عربی
102.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ تجری هذا المجرى، و فیها ذکر یوم القیامة و أحوال الناس المقبلة
یوم القیامة
- وَ ذَلِکَ یَوْمٌ یَجْمَعُ اللّهُ فِیهِ الْاَوَّلِینَ وَ الآخِرِینَ
- لِنِقَاشِ الْحِسَابِ وَ جَزَاءِ الْاَعْمَالِ، خُضُوعاً قِیاماً،
- قَدْ أَلْجَمَهُمُ الْعَرَقُ، وَ رَجَفَتْ بِهِمُ الْاَرْضُ،
- فَأَحْسَنُهُمْ حَالاً مَنْ وَجَدَ لِقَدَمَیْهِ مَوْضِعاً، وَ لِنَفْسِهِ مُتَّسَعاً.
حال مقبلة على الناس - و منها: فِتَنٌ کَقِطَعِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ، لا تَقُومُ لَهَا قَائِمَةٌ،
- وَ لا تُرَدُّ لَهَا رَایَةٌ، تَأْتِیکُمْ مَزْمُومَةً مَرْحُولَةً:
- یَحْفِزُهَا قَائِدُهَا، وَ یُجْهِدُهَا رَاکِبُهَا،
- أَهْلُهَا قَوْمٌ شَدِیدٌ کَلَبُهُمْ، قَلِیلٌ سَلَبُهُمْ،
- یُجَاهِدُهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ قَوْمٌ أَذِلَّةٌ عِنْدَ الْمُتَکَبِّرِینَ،
- فِی الْاَرْضِ مَجْهُولُونَ، وَ فِی السَّمَاءِ مَعْرُوفُونَ،
- فَوَیْلٌ لَکِ یَا بَصْرَةُ عِنْدَ ذَلِکَ، مِنْ جَیْشٍ مِنْ نِقَمِ اللّهِ!
- لا رَهَجَ لَهُ، وَ لا حَسَّ،
- وَ سَیُبْتَلَى أَهْلُکِ بِالْمَوْتِ الْاَحْمَرِ،
- وَ الْجُوعِ الْاَغْبَرِ!
متن فارسی
102.از خطبه هاى آن حضرت است ؛کلامى که همچون خطبه است و اشاره به حوادث سخت روز قیامت و آینده مردم دارد
- (روز قیامت)آن روز روزى است که خداوند، اوّلین و آخرین را براى حسابرسى دقیق و دادن جزاى اعمال جمع مى کند،
- در حالى که همه با خضوع (و وحشت) به پا خاسته اند!
- این در حالى است که عرق (از سر و رویشان فرو مى ریزد، به گونه اى که) بر دهانشان لجام زده، و لرزش زمین، تمام اندامشان را به حرکت درمى آورد
- و بهترین حال براى کسانى که در عرصه محشر حاضرند حال کسى است که جاى پایى پیدا کند و یا محلّى براى خود به دست آورد!
خبر از آینده مردم بصره - (در آینده) فتنه هایى خواهد بود همچون پاره هاى شب تاریک که هیچ کس نمى تواند در برابر آن بایستد،
- و هیچ پرچمى از پرچم هاى آن به عقب رانده نمى شود (و شکست دامان آن ها را نمى گیرد؛)
- همچون شترى مهارشده، و جهاز نهاده ـ که زمامدارش آن را مى کِشد، و سوارش به سرعت آن را مى راند ـ به سوى شما مى آید؛
- این فتنه گران، جمعیّتى هستند که ضربه آن ها بسیار شدید ولى تلفات خود آن ها بسیار کم است.
- (سرانجام) گروهى (در برابر آن ها به پا مى خیرند و) در راه خدا با آن ها نبرد مى کنند (و فتنه گران را در هم مى شکنند). آن ها جمعیّتى هستند که نزد متکبّران و گردنکشان خوارند،
- در زمین، گمنام، و در آسمان معروف اند.
- در آن هنگام، واى بر تو اى بصره! از لشکرى که به عنوان کیفر الهى
- بدون گرد و غبار و بى سر و صدا به تو حمله ور مى شوند
- و به زودى ساکنانت به مرگ سرخ،
- و گرسنگى شدیدى که رنگ چهره آن ها را دگرگون مى سازد، مبتلا خواهند شد.
