متن عربی

100-  و من خطبة له ( عليه السلام ) في رسول اللّه و أهل بيته:
الْحَمْدُ لِلَّهِ النَّاشِرِ فِي الْخَلْقِ فَضْلَهُ وَ الْبَاسِطِ فِيهِمْ بِالْجُودِ يَدَهُ نَحْمَدُهُ فِي جَمِيعِ أُمُورِهِ وَ نَسْتَعِينُهُ عَلَى رِعَايَةِ حُقُوقِهِ وَ نَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ غَيْرُهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ أَرْسَلَهُ بِأَمْرِهِ صَادِعاً وَ بِذِکرِهِ نَاطِقاً فَأَدَّى أَمِيناً وَ مَضَى رَشِيداً وَ خَلَّفَ فِينَا رَايَةَ الْحَقِّ مَنْ تَقَدَّمَهَا مَرَقَ وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا زَهَقَ وَ مَنْ لَزِمَهَا لَحِقَ دَلِيلُهَا مَکيثُ الْکلَامِ بَطِي‏ءُ الْقِيَامِ سَرِيعٌ إِذَا قَامَ فَإِذَا أَنْتُمْ أَلَنْتُمْ لَهُ رِقَابَکمْ وَ أَشَرْتُمْ إِلَيْهِ بِأَصَابِعِکمْ جَاءَهُ الْمَوْتُ فَذَهَبَ بِهِ فَلَبِثْتُمْ بَعْدَهُ مَا شَاءَ اللَّهُ حَتَّى يُطْلِعَ اللَّهُ لَکمْ مَنْ يَجْمَعُکمْ وَ يَضُمُّ نَشْرَکمْ فَلَا تَطْمَعُوا فِي غَيْرِ مُقْبِلٍ وَ لَا تَيْأَسُوا مِنْ مُدْبِرٍ فَإِنَّ الْمُدْبِرَ عَسَى أَنْ تَزِلَّ بِهِ إِحْدَى قَائِمَتَيْهِ وَ تَثْبُتَ الْأُخْرَى فَتَرْجِعَا حَتَّى تَثْبُتَا جَمِيعاً أَلَا إِنَّ مَثَلَ آلِ مُحَمَّدٍ ( صلى الله عليه وآله ) کمَثَلِ نُجُومِ السَّمَاءِ إِذَا خَوَى نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ فَکأَنَّکمْ قَدْ تَکامَلَتْ مِنَ اللَّهِ فِيکمُ الصَّنَائِعُ وَ أَرَاکمْ مَا کنْتُمْ تَأْمُلُونَ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): اين خطبه در توصيفي از رسول خدا و اهل بيت او عليهم السلام است.

حمد خداي راست که فضل خود را در ميان مردم بگسترانيد، و دست خود را براي بخشايش به آنان برگشاد. ستايش او را مي گوييم در همه امورش، و ياري از او مي طلبيم براي اداي حقوقش، و شهادت مي دهيم که جز او خدايي نيست و به اين که محمد (صلي الله عليه و آله )بنده و رسول او است. خداوند سبحان او را با امر خود براي اظهار حق و گويايي ذکرش فرستاد. او رسالت را با کمال امانت ادا کرد و در حد (اعلاي) رشد رخت از اين دنيا بربست، و در ميان ما پرچم حق را جانشين ساخت، که هر کس از آن پيشي گرفت، از دين خارج گشت، و هر کس از آن عقب افتاد، در هلاکت سقوط کرد، و هر کس که ملتزم پيروي از او گشت، به سعادت واقعي نايل آمد. متانت و درنگ در سخن خاصيت دليل آن پرچم است. آن دليل با تحمل و بردباري قيام مي کند، و وقتي که قيام کرد، با سرعت به تکاپو مي پردازد. هنگامي که شما گردن براي او فرود آوريد و براي تعظيم موقعيت او با انگشتانتان به سوي او اشاره کرديد، مرگ به سراغش آمده و او را مي برد. پس از چشم بستن او از اين دنيا تا زماني که خدا بخواهد درنگ خواهيد کرد، تا آنگاه که خداوند در ميان شما کسي را ظاهر نمايد که شما را جمع و پراکندگي شما را به تشکل مبدل نمايد. پس علاقمند به زمامداري کسي نباشيد که خود به آنچه که از وي مي خواهيد، روي نيارود و نااميد از کسي که پشت گردانيده است، نيز نباشيد. زيرا چه بسا که يکي از دو پاي شخصي که پشت گردانيده است. بلغزد و پاي ديگرش ثابت بماند.
آگاه باشيد، مثل اهل بيت محمد (صلي الله عليه و آله )مثل ستارگان است. هرگاه ستاره اي از آنان غروب کند، ستاره اي ديگر طلوع نمايد. چنان که مي بينم فضل و اعمال خداوندي درباره شما تکميل گشته و آنچه را که آرزو مي کرديد، به شما نشان داده است.