(آنگاه كه خبر كشته شدن محمد بن ابى بكر را به او دادند فرمود) همانا اندوه ما بر شهادت او ، به اندازه شادى شاميان است، جز آن كه از آن يك دشمن ، و از ما يك دوست كم شد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  به ابوموسي اشعري ( نامه شماره 78 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

78-  و من کتاب له ( عليه السلام ) إلى أبي موسى الأشعري جوابا في أمر الحکمين، ذکره سعيد بن يحيى الأموي في کتاب "المغازي":
فَإِنَّ النَّاسَ قَدْ تَغَيرَ کثِيرٌ مِنْهُمْ عَنْ کثِيرٍ مِنْ حَظِّهِمْ فَمَالُوا مَعَ الدُّنْيا وَ نَطَقُوا بِالْهَوَى وَ إِنِّي نَزَلْتُ مِنْ هَذَا الْأَمْرِ مَنْزِلًا مُعْجِباً اجْتَمَعَ بِهِ أَقْوَامٌ أَعْجَبَتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ وَ أَنَا أُدَاوِي مِنْهُمْ قَرْحاً أَخَافُ أَنْ يکونَ عَلَقاً وَ لَيسَ رَجُلٌ فَاعْلَمْ أَحْرَصَ عَلَى جَمَاعَةِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ ( صلى الله عليه وآله ) وَ أُلْفَتِهَا مِنِّي أَبْتَغِي بِذَلِک حُسْنَ الثَّوَابِ وَ کرَمَ الْمَآبِ وَ سَأَفِي بِالَّذِي وَأَيتُ عَلَى نَفْسِي وَ إِنْ تَغَيرْتَ عَنْ صَالِحِ مَا فَارَقْتَنِي عَلَيهِ فَإِنَّ الشَّقِي مَنْ حُرِمَ نَفْعَ مَا أُوتِي مِنَ الْعَقْلِ وَ التَّجْرِبَةِ وَ إِنِّي لَأَعْبَدُ أَنْ يقُولَ قَائِلٌ بِبَاطِلٍ وَ أَنْ أُفْسِدَ أَمْراً قَدْ أَصْلَحَهُ اللَّهُ فَدَعْ مَا لَا تَعْرِفُ فَإِنَّ شِرَارَ النَّاسِ طَائِرُونَ إِلَيک بِأَقَاوِيلِ السُّوءِ وَ السَّلَامُ .


متن فارسی

نامه اي است از آن حضرت (عليه السلام)به (ابوموسي اشعري) اين نامه پاسخي است در امر حکمين:اين نامه را (سعيد بن يحيي اموي) در کتاب (مغازي) ذکر کرده است.

عده اي فراوان از مردم دگرگون گشتند، لذا از امتياز سعادت بي بهره ماندند. پس آنان با دنيا رو به دنيا برگشتند و با هوي و هوس سخن گفتند. و من در اين حادثه در موقعيت شگفت انگيزي قرار گرفته ام. گروه هايي که خودپسند بودند دور حادثه را گرفتند. و من جراحتي را مداوا مي کنم که مي ترسم سرباز نکند و بهبود نيافته با خون و چرک و مخلوط و جامد گردد. و بدان هيچ مردي به اتحاد و اجتماع امت محد (صلي الله عليه و آله) و تشکل حقيقي آن، مشتاق تر از من نيست. با اين اشتياق و عمل مطابق آن، پداش نيکو و کرامت سرنوشت را مي خواهم. و به آنچه بر خود الزام نموده و بر آن تعهد بسته ام وفا خواهم کرد، اگر چه تو از آن وضع شايسته اي که در هنگام جدا شدن ما از يکديگر داشتي دگرگون شوي، زيرا شقي آن کس است که از نفع عقل و تجربه اي که به او داده شده است محروم بماند. و من امتناع دارم از اين که گوينده اي باطل بگويد و امري را افساد کنم که خداوند آن را اصلاح فرموده است. پس رها کن آنچه را که نمي داني، زيرا مردم شر به سوي تو با سخنان ناشايست مي شتابند، والسلام.

قبلی بعدی