متن عربی

44-  و من کلام له ( عليه السلام ) لما هرب مصقلة بن هبيرة الشيباني إلى معاوية ، و کان قد ابتاع سبي بني ناجية من عامل أمير المؤمنين عليه السلام و أعتقهم، فلما طالبه بالمال خاس به و هرب إلى الشام:
قَبَّحَ اللَّهُ مَصْقَلَةَ فَعَلَ فِعْلَ السَّادَةِ وَ فَرَّ فِرَارَ الْعَبِيدِ فَمَا أَنْطَقَ مَادِحَهُ حَتَّى أَسْکتَهُ وَ لَا صَدَّقَ وَاصِفَهُ حَتَّى بَکتَهُ وَ لَوْ أَقَامَ لَأَخَذْنَا مَيْسُورَهُ وَ انْتَظَرْنَا بِمَالِهِ وُفُورَهُ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): سخني است از آن حضرت، در آن هنگام که مصلقه بن هبيري شيباني به طرف معاويه فرار کرد. وي اسراي بني ناحيه را از عامل اميرالمومنين خريده و آزاد کرده بود، وقتي که آن حضرت مال را از او مطالبه کرد، او خيانت نموده و به شام فرار کرد.

خدا مصقله را زشت و دور از خير کناد! کار بزرگان را انجام داد و مانند بردگان فرار کرد. او مدح کننده خود را به سخن گفتن وادار نکرده ساکتش کرد، و توصيف کننده خود را تصديق نکرده و سرکوب کرد. اگر توقف مي کرد، آنچه را که به ناحق گرفته بود، از او مي گرفتيم و انتظار افزايش و فراواني مال حلال او را مي کشيديم.