متن عربی

45-  و من خطبة له ( عليه السلام ) و هو بعض خطبة طويلة خطبها يوم الفطر و فيها يحمد الله و يذم الدنيا:
حمد الله
الْحَمْدُ لِلَّهِ غَيْرَ مَقْنُوطٍ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ لَا مَخْلُوٍّ مِنْ نِعْمَتِهِ وَ لَا مَأْيُوسٍ مِنْ مَغْفِرَتِهِ وَ لَا مُسْتَنْکفٍ عَنْ عِبَادَتِهِ الَّذِي لَا تَبْرَحُ مِنْهُ رَحْمَةٌ وَ لَا تُفْقَدُ لَهُ نِعْمَةٌ.
ذم الدنيا
وَ الدُّنْيَا دَارٌ مُنِيَ لَهَا الْفَنَاءُ وَ لِأَهْلِهَا مِنْهَا الْجَلَاءُ وَ هِيَ حُلْوَةٌ خَضْرَاءُ وَ قَدْ عَجِلَتْ لِلطَّالِبِ وَ الْتَبَسَتْ بِقَلْبِ النَّاظِرِ فَارْتَحِلُوا مِنْهَا بِأَحْسَنِ مَا بِحَضْرَتِکمْ مِنَ الزَّادِ وَ لَا تَسْأَلُوا فِيهَا فَوْقَ الْکفَافِ وَ لَا تَطْلُبُوا مِنْهَا أَکثَرَ مِنَ الْبَلَاغِ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): اين سخنان بخشي از يک خطبه طولاني است که در روز عيد فطر ايراد فرموده است، و در اين خطبه خدا را ستايش نموده و دنيا را توبيخ مي نمايد.

ستايش خداوند

سپاس خداي راست که رحمتش مايوس شدني نيست و نعمتش فراگير و بخشايشش نااميد نشدني و پرستشش تکبر نورزيدني است. خداوندي که رحمت او زائل نمي شود و نعمتش مفقود نمي گردد.

نکوهش دنيا

دنيا جايگاهي است که فنا بر آن مقدر و خروج از آن براي اهلش اجباري گشته است اين دنيا بر مذاق فرزندانش شيرين و بر خيره شوندگانش سبز و با طراوت است اين دنيا براي جوينده اش شتابان است، و بر دل نظاره کننده اش مخلوط کننده و فريبا. از اين دنيا با بهترين زاد و توشه که اندوخته ايد، کوچ کنيد، و بيش از حد کافي از اين دنيا مخواهيد، و بيش از آنچه که براي معاش زندگي لازم است مجوئيد.