متن عربی

92.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام لمّا أراده الناس على البیعة بعد قتل عثمان

1. دَعُونِی وَ الَتمِسُوا غَیْرِی؛
2. فَإِنَّا مُسْتَقْبِلُونَ أَمْراً لَهُ وُجُوهٌ وَ أَلْوَانٌ؛
3.  لا تَقُومُ لَهُ الْقُلُوبُ، وَ لا تَثْبُتُ عَلَیْهِ الْعُقُولُ.
4.  وَ إِنَّ الآفَاقَ قَدْ أَغَامَتْ، وَ الْمَحَجَّةَ قَدْ تَنَکَّرَتْ.
5. وَ اعْلَمُوا أَنِیّ إِنْ أَجَبْتُکُمْ، رَکِبْتُ بِکُمْ مَا أَعْلَمُ،
6.  وَ لَمْ أُصْغِ إِلَى قَوْلِ الْقَائِلِ وَ عَتْبِ الْعَاتِبِ،
7. وَ إِنْ تَرَکْتُمُونِی فَأَنا کَأَحَدِکُمْ،
8. وَ لَعَلِّی أَسْمَعُکُمْ وَ أَطْوَعُکُمْ لِمَنْ وَلَّیْتُمُوهُ أَمْرَکُمْ،
9. وَ أَنَا لَکُمْ وَزِیراً، خَیْرٌ لَکُمْ مِنِّی أَمِیراً!

متن فارسی

92.از سخنان آن حضرت است هنگامى که مردم بعد از قتل عثمان، مى خواستند با او بیعت کنند.

1. پذیرش خلافت: مرا رها کنید و دیگرى را بطلبید!
2. چرا که ما به استقبال چیزى مى رویم که چهره ها و رنگ هاى گوناگون دارد
3. و دل ها بر آن استوار و عقل ها بر آن ثابت نمى ماند (چون قبول زمامدارى در این شرایط، بسیار مشکل و طاقت فرساست)؛
4. ابرهاى تیره و تار، افق ها را پوشانیده و راه مستقیم حق (در این فضاى ظلمانى) ناشناخته است.
5.  بدانید که اگر من دعوت شما را بپذیرم مطابق آنچه خود مى دانم (با اصول حق و عدالت) با شما رفتار خواهم کرد
6. و هرگز به سخن این و آن و سرزنشِ سرزنش کنندگان، گوش نخواهم داد!
7. و اگر مرا رها کنید همچون یکى از شما خواهم بود (و با عدم وجود یار و یاور، مسئولیّتى نخواهم داشت)
8. بلکه شاید از شما شنواتر و مطیع تر، در برابر رییس حکومت و والیان امر (در حفظ کیان اسلام و منافع مردم) باشم
9. و من براى شما وزیر و مشاور باشم بهتر از آن است که امیر و رهبر باشم (چرا که اگر امیر باشم و با من مخالفت کنید کافر مى شوید، ولى اگر دیگرى به جاى من باشد چنین نیست).