پاكدامنى زيور تهيدستى ، و شكر گزارى زيور بى نيازى (ثروتمندى) است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  درس تبريك ( حکمت شماره 354 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

354- وَ هَنَّأَ بِحَضْرَتِهِ رَجُلٌ رَجُلًا بِغُلَامٍ وُلِدَ لَهُ فَقَالَ لَهُ لِيَهْنِئْكَ الْفَارِسُ فَقَالَ ( عليه السلام ) : لَا تَقُلْ ذَلِكَ وَ لَكِنْ قُلْ شَكَرْتَ الْوَاهِبَ وَ بُورِكَ لَكَ فِي الْمَوْهُوبِ وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ.


متن فارسی

در حضور آن حضرت مردي به خاطر فرزندي كه خدا به ديگري داده بود به او چنين تبريك گفت: (مبارك باد بر تو اين سوار) آن حضرت (علیه السلام) فرمود: آن طور مگو، بلكه بگو. خداوند بخشنده را شكرگزار باش و مبارك باد اين فرزند بخشيده شده به تو، و خداوند او را به كمالش برساند و از نيكي او به تو روزي رسد .

قبلی بعدی