براى هر كسى در مال او دو شريك است: وارث و حوادث.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  اهل بصره و طلحه و زبیر ( خطبه شماره 148 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

148.وَ مِنْ خُطبَةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ في ذِكْرِ أهْلِ البَصْرَةِ

  1. كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا يَرْجُو الْاَمْرَ لَهُ،
  2. وَ يَعْطِفُهُ عَلَيْهِ دُونَ صَاحِبِهِ،
  3.  لا يَمُتَّانِ إِلَى اللّهِ بِحَبْلٍ، وَ لاَيَمُدَّانِ إِلَيْهِ بِسَبَبٍ.
  4. كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا حَامِلُ ضَبٍّ لِصَاحِبِهِ،
  5. وَ عَمَّا قَلِيلٍ يُكْشَفُ قِنَاعُهُ بِهِ!
  6. وَ اللّهِ لَئِنْ أَصَابُوا الَّذِي يُرِيدُونَ،
  7. لَيَنْتَزِعَنَّ هذَا نَفْسَ هذَا، وَ لَيَأْتِيَنَّ هذَا عَلَى هذَا.
  8.  قَدْ قَامَتِ الْفِئَةُ الْبَاغِيَةُ، فَأَيْنَ الُمحْتَسِبُونَ!
  9. فَقَدْ سُنَّتْ لَهُمُ السُّنَنُ، وَ قُدِّمَ لَهُمُ الْخَبَرُ.
  10. وَ لِكُلِّ ضَلَّةٍ عِلَّةٌ، وَ لِكُلِّ نَاكِثٍ شُبْهَةٌ.
  11. وَ اللّهِ لا أَكُونُ كَمُسْتَمِعِ اللَّدْمِ،
  12. يَسْمَعُ النَّاعِيَ وَ يَحْضُرُ الْبَاكِيَ، ثُمَّ لا يَعْتَبِرُ!

متن فارسی

148.از خطبه هاى آن حضرت است درباره در مورد اهل بصره و طلحه وزبیر

  1. اهداف طلحه و زبیر: هر یک از آن دو نفر (طلحه و زبیر)، امیدوار است که حکومت به دست او بیفتد
  2.  و آن را به سوى خود مى کشد،نه به سوى رفیقش،
  3.  آن ها نه به وسیله رشته الهى به او تقرب جسته اند و نه به وسیله اى به او نزدیک شده اند،
  4. بلکه هر یک، بار کینه رفیقش را بر دوش مى کشد،
  5. و به زودى پرده از روى آن برداشته خواهد شد!
  6. به خدا سوگند! اگر این دو به آنچه مى خواهند، برسند (و حکومت را در دست گیرند)،
  7. این یکى جان دیگرى را مى گیرد، و آن دیگرى مى خواهد این را از میان بردارد.
  8. (هم اکنون) گروه طغیانگر و فتنه انگیز به پا خاسته اند، کجا هستند پاداش طلبان از خدا (و مجاهدان مخلص) که در برابر آن ها بایستند و آتش فتنه را خاموش کنند
  9. در حالى که سنت ها براى آن ها بیان شده، و از پیش به آن ها خبر داده اند؟
  10. (به یقین) براى هر ضلالتى، علتى است و براى هر پیمان شکنى، دستاویز و بهانه اى (هرگز فریب این بهانه ها را نخورید).
  11.  به خدا سوگند! من همچون کسى نخواهم بود که صداى بر سر و سینه کوبیدن سوگواران و نداى خبرگزار مرگ را بشنود،
  12. و نزد گریه کنندگان حضور یابد، اما عبرت نگیرد (هرگز در برابر تحرکات دشمن غافلگیر نخواهم شد).
قبلی بعدی