بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >   آداب جنگ ( خطبه شماره 123 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

123-  و من کلام له ( عليه السلام ) قاله لأصحابه في ساحة الحرب بصفين:
وَ أَيُّ امْرِئٍ مِنْکمْ أَحَسَّ مِنْ نَفْسِهِ رَبَاطَةَ جَأْشٍ عِنْدَ اللِّقَاءِ وَ رَأَى مِنْ أَحَدٍ مِنْ إِخْوَانِهِ فَشَلًا فَلْيَذُبَّ عَنْ أَخِيهِ بِفَضْلِ نَجْدَتِهِ الَّتِي فُضِّلَ بِهَا عَلَيْهِ کمَا يَذُبُّ عَنْ نَفْسِهِ فَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُ مِثْلَهُ إِنَّ الْمَوْتَ طَالِبٌ حَثِيثٌ لَا يَفُوتُهُ الْمُقِيمُ وَ لَا يُعْجِزُهُ الْهَارِبُ إِنَّ أَکرَمَ الْمَوْتِ الْقَتْلُ وَ الَّذِي نَفْسُ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ بِيَدِهِ لَأَلْفُ ضَرْبَةٍ بِالسَّيْفِ أَهْوَنُ عَلَيَّ مِنْ مِيتَةٍ عَلَى الْفِرَاشِ فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ.

و منه:
کأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْکمْ تَکشُّونَ کشِيشَ الضِّبَابِ لَا تَأْخُذُونَ حَقّاً وَ لَا تَمْنَعُونَ ضَيْماً قَدْ خُلِّيتُمْ وَ الطَّرِيقَ فَالنَّجَاةُ لِلْمُقْتَحِمِ وَ الْهَلَکةُ لِلْمُتَلَوِّمِ.


متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام):در ميدان جنگ صفين به ياران خود فرموده است.

هر کس از شما در خود قوت قلب و قدرت سلحشوري در ميدان جنگ، موقع رويارويي با دشمن احساس کرد، و از يکي از برادرانش ترس و زبوني مشاهده نمود، با آن دليري و شجاعت که به وسيله آن بر برادرانش برتري يافته است از وي دفاع کند، همانگونه که از خود دفاع مي نمايد. اگر خداوند مي خواست آن ناتوان را همانند آن شجاع قرار مي داد. قطعي است که مرگ آن پديده جوينده سريع و جدي است که هيچ اقامت کننده اي در محلي از او فوت نمي شود. و نه فرار کننده آن را ناتوان مي سازد. با کرامت ترين مرگ، کشته شدن در راه خداست. و سوگند به آن خدايي که جان فرزند ابيطالب به دست اوست، هزار ضربه شمشير براي من آسان تر است از آن مرگ در رختخواب که در اطاعت خداوندي نباشم.

(و از جمله اين خطبه مبارکه است) گويي به شما مي نگرم، مانند سر و صداي سوسمارها که در حرکت سريع به هم مي خورند، ازدحام و غوغا مي کنيد. نه يک حق الهي را مي گيريد و نه ذلتي را از خود دور مي نماييد. شما در انتخاب راه آخرت رها و آزاديد. پس نجات از آن کسي است که دل به دريا زد و در جهاد غوطه ور شد. و هلاک از آن کسي است که توقف نمود و از حرکت در راه آخرت بازماند.

قبلی بعدی