متن عربی

102-  و من خطبة له ( عليه السلام ) تجري هذا المجرى و فيها ذکر يوم القيامة و أحوال الناس المقبلة:
يوم القيامة
وَ ذَلِک يَوْمٌ يَجْمَعُ اللَّهُ فِيهِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ لِنِقَاشِ الْحِسَابِ وَ جَزَاءِ الْأَعْمَالِ خُضُوعاً قِيَاماً قَدْ أَلْجَمَهُمُ الْعَرَقُ وَ رَجَفَتْ بِهِمُ الْأَرْضُ فَأَحْسَنُهُمْ حَالًا مَنْ وَجَدَ لِقَدَمَيْهِ مَوْضِعاً وَ لِنَفْسِهِ مُتَّسَعاً.
حال مقبلة على الناس
و منها: فِتَنٌ کقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ لَا تَقُومُ لَهَا قَائِمَةٌ وَ لَا تُرَدُّ لَهَا رَايَةٌ تَأْتِيکمْ مَزْمُومَةً مَرْحُولَةً يَحْفِزُهَا قَائِدُهَا وَ يَجْهَدُهَا رَاکبُهَا أَهْلُهَا قَوْمٌ شَدِيدٌ کلَبُهُمْ قَلِيلٌ سَلَبُهُمْ يُجَاهِدُهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قَوْمٌ أَذِلَّةٌ عِنْدَ الْمُتَکبِّرِينَ فِي الْأَرْضِ مَجْهُولُونَ وَ فِي السَّمَاءِ مَعْرُوفُونَ فَوَيْلٌ لَک يَا بَصْرَةُ عِنْدَ ذَلِک مِنْ جَيْشٍ مِنْ نِقَمِ اللَّهِ لَا رَهَجَ لَهُ وَ لَا حَسَّ وَ سَيُبْتَلَى أَهْلُک بِالْمَوْتِ الْأَحْمَرِ وَ الْجُوعِ الْأَغْبَرِ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): اين خطبه هم در مجراي خطبه صد و يکم (در حوادث بزرگ و پر خطر) است. و در اين خطبه ذکري از روز قيامت و احوال آينده مردم در آن روز است.

روز قيامت

و آن روز (قيامت) روزي است که خداوند همه مخلوقاتي را که در اول و آخر آمده و در اين دنيا زندگي کرده اند، براي بررسي حسابشان و جزاي اعمالشان جمع مي کند. انسانها در آن روز در حال خضوع و قيامند. عرق تا دهانشان جاري گشته و زمين زير پاي آنان خواهد لرزيد. در آن روز حال کسي که محلي براي گذاشتن پاهايش و گشايشي براي نفسش پيدا کند، بهتر از حال ديگران خواهد بود.
آينده اي که در انتظار مردم است.

(از جملات اين خطبه است:) فتنه هايي مانند ظلمتهاي متراکم شب تاريک که هيچ گروهي به مبارزه با آن ها قيام نکند و پرچمي از آنها برنگردد. آن فتنه ها با وسايل و ابزار کامل به شما روي مي آورند. راننده آن فتنه ها آنها را تحريک مي کند و کسي که سوار آن فتنه ها است. آنها را در جريان تشديد مي نمايد. اهل آن فتنه ها مردمي هستند که آزار و شرارتشان سخت و غنيمتي که از لباس و سلاح کشته شدگان مي برند، اندک است. گروهي از جهادگران در راه خدا با آنان مي جنگند که در نزد متکبران خوار و پست مي نمايند. آن گروه در روي زمين مجهول و در آسمان معروفند. واي بر تو اي بصره در آن موقع از سپاهي از نقمتهاي خداوندي! که نه گرد و غباري دارد و نه حس و حرکتي و به زودي اهل تو اي بصره، به مرگ سرخ و گرسنگي خاک آلود گرفتار خواهند گشت.