متن عربی

103-  و من خطبة له ( عليه السلام ):
في التزهيد في الدنيا
أَيُّهَا النَّاسُ انْظُرُوا إِلَى الدُّنْيَا نَظَرَ الزَّاهِدِينَ فِيهَا الصَّادِفِينَ عَنْهَا فَإِنَّهَا وَ اللَّهِ عَمَّا قَلِيلٍ تُزِيلُ الثَّاوِيَ السَّاکنَ وَ تَفْجَعُ الْمُتْرَفَ الآْمِنَ لَا يَرْجِعُ مَا تَوَلَّى مِنْهَا فَأَدْبَرَ وَ لَا يُدْرَى مَا هُوَ آتٍ مِنْهَا فَيُنْتَظَرَ سُرُورُهَا مَشُوبٌ بِالْحُزْنِ وَ جَلَدُ الرِّجَالِ فِيهَا إِلَى الضَّعْفِ وَ الْوَهْنِ فَلَا يَغُرَّنَّکمْ کثْرَةُ مَا يُعْجِبُکمْ فِيهَا لِقِلَّةِ مَا يَصْحَبُکمْ مِنْهَا رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً تَفَکرَ فَاعْتَبَرَ وَ اعْتَبَرَ فَأَبْصَرَ فَکأَنَّ مَا هُوَ کائِنٌ مِنَ الدُّنْيَا عَنْ قَلِيلٍ لَمْ يَکنْ وَ کأَنَّ مَا هُوَ کائِنٌ مِنَ الْآخِرَةِ عَمَّا قَلِيلٍ لَمْ يَزَلْ وَ کلُّ مَعْدُودٍ مُنْقَضٍ وَ کلُّ مُتَوَقَّعٍ آتٍ وَ کلُّ آتٍ قَرِيبٌ دَانٍ.
صفة العالم
و منها: الْعَالِمُ مَنْ عَرَفَ قَدْرَهُ وَ کفَى بِالْمَرْءِ جَهْلًا أَلَّا يَعْرِفَ قَدْرَهُ وَ إِنَّ مِنْ أَبْغَضِ الرِّجَالِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى لَعَبْداً وَکلَهُ اللَّهُ إِلَى نَفْسِهِ جَائِراً عَنْ قَصْدِ السَّبِيلِ سَائِراً بِغَيْرِ دَلِيلٍ إِنْ دُعِيَ إِلَى حَرْثِ الدُّنْيَا عَمِلَ وَ إِنْ دُعِيَ إِلَى حَرْثِ الْآخِرَةِ کسِلَ کأَنَّ مَا عَمِلَ لَهُ وَاجِبٌ عَلَيْهِ وَ کأَنَّ مَا وَنَى فِيهِ سَاقِطٌ عَنْهُ.
آخر الزمان
و منها: وَ ذَلِک زَمَانٌ لَا يَنْجُو فِيهِ إِلَّا کلُّ مُؤْمِنٍ نُوَمَةٍ إِنْ شَهِدَ لَمْ يُعْرَفْ وَ إِنْ غَابَ لَمْ يُفْتَقَدْ أُولَئِک مَصَابِيحُ الْهُدَى وَ أَعْلَامُ السُّرَى لَيْسُوا بِالْمَسَايِيحِ وَ لَا الْمَذَايِيعِ الْبُذُرِ أُولَئِک يَفْتَحُ اللَّهُ لَهُمْ أَبْوَابَ رَحْمَتِهِ وَ يَکشِفُ عَنْهُمْ ضَرَّاءَ نِقْمَتِهِ.
أَيُّهَا النَّاسُ سَيَأْتِي عَلَيْکمْ زَمَانٌ يُکفَأُ فِيهِ الْإِسْلَامُ کمَا يُکفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِيهِ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ قَدْ أَعَاذَکمْ مِنْ أَنْ يَجُورَ عَلَيْکمْ وَ لَمْ يُعِذْکمْ مِنْ أَنْ يَبْتَلِيَکمْ وَ قَدْ قَالَ جَلَّ مِنْ قَائِلٍ إِنَّ فِي ذلِک لَآياتٍ وَ إِنْ کنَّا لَمُبْتَلِينَ.
 قال السيد الشريف الرضي: أما قوله ( عليه السلام ) کل مؤمن نومة فإنما أراد به الخامل الذکر القليل الشر و المساييح جمع مسياح و هو الذي يسيح بين الناس بالفساد و النمائم و المذاييع جمع مذياع و هو الذي إذا سمع لغيره بفاحشة أذاعها و نوه بها و البذر جمع بذور و هو الذي يکثر سفهه و يلغو منطقه.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): در ترغيب مردم به پارسايي در دنيا

اي مردم، دنيا را از ديد پارسايان در دنيا بنگريد که از آن اعراض نموده اند. زيرا سوگند به خدا، اين دنيا پس از اندک زماني، ساکن آرام گرفته در آن را زايل مي سازد. و خودکامه طغيانگر را که ايمن از آن است، در درد فرو مي برد. آنچه که از اين دنيا رويگردان شده و پشت به انسان نمايد، برنمي گردد. و دانسته نمي شود آنچه که خواهد آمد، تا مورد انتظار قرار بگيرد. شادي دنيا با اندوه آميخته و قدرت مردان در آن رو به ناتواني و سستي است. پس فريبتان ندهد فراواني آنچه که در اين دنيا براي شما خوشايند است. زيرا آنچه که از آنها همراه شما خواهد بود، اندک است.
خدا رحمت کند مردي را که انديشيد و عبرت اندوخت، و از عبرت اندوخته بينايي يافت. آنچه که از دنيا وجود دارد، پس از اندک زماني گويي وجود نداشته است. و گويي آنچه که از آخرت وجود دارد، پس از اندک زماني (پس از مرگ) ابدي است. هر قابل شمارشي، پايان پذير و هر چه مورد انتظار است، آينده و هر آينده اي، نزديک و در حال رسيدن است.
صفت انسان عالم

(و از جمله اين خطبه است:) عالم کسي است که اندازه و ارزش خود را بشناسد. همين براي ناداني مرد کافي است که ارزش خود را تشخيص ندهد. و قطعا از مبغوضترين مردان در نزد خدا آن بنده اي است که خدا او را به خود او واگذاشته است. اين بنده (رها شده به حال خود) از راه حق متجاوز، و بدون رهبري که دليل راه است، در حرکت است. اگر اين بنده (رها شده به حال خود) به کشتکار دنيوي خوانده شود، به کار مي افتد. و اگر به کشتکار اخروي خوانده شود، کسل و افسرده مي گردد. گويي آنچه که براي آن عمل کرده است (امور دنيوي)، براي او واجب، و آنچه که در آن سستي و کاهلي ورزيده است (امور اخروي)، از او ساقط است.
آخرالزمان

(و از جمله اين خطبه است:) و آن (آخرالزمان) زماني است که نجات پيدا نمي کند در آن مگر هر مومني که گمنام زندگي مي کند. اگر در ميان جمع حاضر باشد، شناخته نشود. و اگر غايب شود، جستجويش نکنند. آنان هستند چراغ هاي هدايت و علامت راهنما براي حرکت در شب (به سوي هدفهاي الهي). آنان نه در ميان مردم براي افساد و به هم زدن آنان به حرکت مي افتند، و نه فاش کننده منکراتي هستند که از مردم بروز مي کند، و نه احمقاني هستند که سخنان لغو بگويند. آنان کساني هستند که خداوند درهاي رحمت خود را به روي آنان باز و شدت عذاب خود را از آنان مرتفع مي نمايد.
اي مردم، زماني براي شما فرا مي رسد که اسلام در آن برگردانده مي شود. همانگونه که ظرف با محتوياتش برگردانده مي شود. اي مردم، خداوند شما را برکنار فرموده از آن که به شما ظلم کند، ولي شما را از آن که مبتلا و آزمايش کند، دور نساخته است. و خداوند (بزرگترين گوينده) فرموده است: (در اين امر آياتي است و ما آزمايش کننده ايم).