دست نيافتن به گناه نوعى عصمت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  منتی جان گداز بر امامی بی‌نیاز ( خطبه شماره 77 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

77-  و من کلام له ( عليه السلام ) و ذلک حين منعه سعيد بن العاص حقه:
إِنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَيُفَوِّقُونَنِي تُرَاثَ مُحَمَّدٍ ( صلى الله عليه وآله ) تَفْوِيقاً وَ اللَّهِ لَئِنْ بَقِيتُ لَهُمْ لَأَنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ اللَّحَّامِ الْوِذَامَ التَّرِبَةَ.
 قال الشريف: و يروى التراب الوذمة و هو على القلب ، قال الشريف و قوله ( عليه السلام ) ليفوقونني أي يعطونني من المال قليلا کفواق الناقة و هو الحلبة الواحدة من لبنها ، و الوذام جمع وذمة و هي الحزة من الکرش أو الکبد تقع في التراب فتنفض.


متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): اين سخن را موقعي فرموده است که سعيد بن العاص آن حضرت را از حقش ممنوع نموده است.

بني اميه ارثي را که من از محمد (صلي الله عليه و آله )دارم، کم کم به من مي دهند. و سوگند به خدا، اگر براي آنان زنده بمانم، آنان را از مقامي که غاصبانه به دست گرفته اند، ساقط و برکنار مي کنم، چنانکه قصاب گوشت خاک آلوده را از ديگر گوشتهاي تميز برکنار مي کند.

قبلی بعدی