متن عربی

370- وَ رُوِيَ أَنَّهُ ( عليه السلام ) قَلَّمَا اعْتَدَلَ بِهِ الْمِنْبَرُ إِلَّا قَالَ أَمَامَ الْخُطْبَةِ: أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُوَ وَ لَا تُرِكَ سُدًى فَيَلْغُوَ وَ مَا دُنْيَاهُ الَّتِي تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَفٍ مِنَ الْآخِرَةِ الَّتِي قَبَّحَهَا سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيَا بِأَعْلَى هِمَّتِهِ كَالْآخَرِ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الْآخِرَةِ بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ.

متن فارسی

و روايت شده است كه اندك اتفاق مي افتاد كه آن حضرت (علیه السلام) بر منبر مي نشستند بدون اين كه در مقدمه خطبه بفرمايند: اي مردم، به خدا تقوي بورزيد و هيچ كسي بيهوده آفريده نشده است تا بازي كند و بي اصل و تكليف هم رها نشده است تا به زندگي بي فايده بپردازد و دنيايي كه خود را در نظر چنين انساني زيبا نمايش داده است، جاي آخرتي را نمي گيرد كه نظر بد آن را براي او زشت ساخته است و شخص فريب خورده اي كه با عالي ترين همتش بر دنيا پيروز شده است، مانند كس ديگري نيست كه از آخرت، به مقدار نصيب خود دست يافته است .